Πέμπτη 5 Δεκεμβρίου 2013

Δήμοι στολίδια ή για τα σκουπίδια;



Μαζί με τα Χριστουγεννιάτικα στολίδια που από μέρες άρχισαν να διακοσμούν τις πόλεις και τις βιτρίνες των καταστημάτων, άρχισαν δειλά-δειλά κι οι πρώτες δημόσιες εμφανίσεις και παρουσιάσεις υποψηφίων δημάρχων και δημοτικών συνδυασμών. Οι δημοτικές εκλογές μπορεί να μην βρίσκονται ακόμα ψηλά στην ατζέντα της επικαιρότητας, αλλά οι διεργασίες κι οι διαβουλεύσεις έχουν ήδη από καιρό ξεκινήσει.

Δύσκολοι καιροί για τη χώρα, δυσκολότεροι για την τοπική αυτοδιοίκηση, η οποία εκτός από τις χρονίζουσες οργανωτικές της αδυναμίες και λειτουργικές της παθογένειες, θα πρέπει να εξακολουθήσει να λειτουργεί και να προσφέρει τις υπηρεσίες της με δραματικά περιορισμένους προϋπολογισμούς. Οι πιστώσεις ήταν που ήταν μειωμένες, τείνουν κυριολεκτικά προς εξαφάνιση. Ύστερα δε κι από τη φορολογική αφαίμαξη των πολιτών από το κράτος, γίνεται εύκολα αντιληπτό, ότι οποιοσδήποτε ελιγμός από τους δήμους προς την κατεύθυνση αυτή έχει καταστεί απαγορευτικός. Οπότε, τώρα που δεν υπάρχουν απεριόριστες πιστώσεις και κονδύλια για να προσφέρονται εκ του ασφαλούς κοινωνικές υπηρεσίες, για να διοργανώνονται πολυτελείς πολιτιστικές εκδηλώσεις, για να συστήνονται εν μία νυκτί νομικά πρόσωπα κι εταιρείες, για να προσλαμβάνονται εποχικοί προκειμένου να καλυφθούν πάγιες και διαρκείς ανάγκες, τι γίνεται;

Το βασικό πρόβλημα για την τοπική αυτοδιοίκηση δεν είναι αμιγώς οικονομικό, το στοίχημα που μπαίνει δεν έχει μονοσήμαντα λογιστική διάσταση, αλλά βαθιά πολιτική και κοινωνική. Με αυτή τη έννοια, μέσα στο διαμορφωμένο αντίξοο κι εχθρικό για την τοπική αυτοδιοίκηση περιβάλλον, είναι κρίσιμο όχι μόνο να διασφαλιστεί ότι θα εξακολουθήσουν ν’ ασκούνται από τους δήμους οι προβλεπόμενες αρμοδιότητές τους, αλλά κι ότι οι προβλεπόμενες υπηρεσίες, θα συνεχίσουν να προσφέρονται προς τους δημότες και μάλιστα κατά το δυνατόν βελτιωμένες κι εμπλουτισμένες.

Δύσκολος συνδυασμός, αλλά εξίσου προκλητικός κι ελκυστικός για εκείνους που επιθυμούν πραγματικά να προσφέρουν και να υπηρετήσουν ουσιαστικά κι όχι για το θεαθήναι το θεσμό. Από επαγγελματίες δημάρχους και δημοτικούς άρχοντες έχουμε χορτάσει. Από δοσοληψίες κι εξυπηρετήσεις ημετέρων έχουμε μπουχτίσει. Από αναποτελεσματικότητα και σπατάλη έχουν φάει κι οι κότες. Ζητούμενο κατά συνέπεια και το στοίχημα που μπαίνει παράλληλα σ’ αυτή τη δύσκολη συγκυρία για τις τοπικές κοινωνίες, είναι η επιλογή κι ανάδειξη στα δημοτικά αξιώματα των συνδημοτών τους εκείνων, που θα έχουν τη θέληση και τη δύναμη ν’ αρθούν με τόλμη, αποφασιστικότητα και συνέπεια, όχι απέναντι στη φανφάρα και την παρλαπίπα του μνημονίου, αλλά απέναντι στα προβλήματα και τις δυσχέρειες που υπάρχουν, απέναντι σ’ αυτούς τους πραγματικούς εχθρούς και δυνάστες της καθημερινότητας.

Οι δήμοι, οι τοπικές κοινωνίες, η κάθε γειτονιά, τα κύτταρα αυτά της κοινωνικής οργάνωσης, οι άνθρωποι που βρίσκονται πίσω από κάθε λογής ομαδοποίηση, είναι οι καταλύτες για να παραχθεί η απολύτως αναγκαία ενέργεια και ισχύς για να πάει κι η χώρα μπροστά. Ο ρόλος της τοπικής κοινωνίας, του καθενός δημότη, πρέπει να αναδειχθεί και να επισημανθεί η σπουδαιότητα κι η κρισιμότητά του για την επιτυχή έκβαση της όποιας προσπάθειας. Σήμερα περισσότερο από ποτέ υπάρχει η ανάγκη να ενεργοποιηθούν και να δραστηριοποιηθούν οι τοπικές κοινωνίες. Από την κινητοποίηση των μικρών συλλογικοτήτων, ακόμα-ακόμα και σε επίπεδο οικογένειας, θα προκύψουν οι πυρήνες για την εμπέδωση μιας διαφορετικής αντίληψης για τη γειτονιά, τη συνοικία και το δήμο που ζούμε. Οι πλατείες, οι δρόμοι, τα σχολεία, τα δέντρα κι οι πρασιές, δεν είναι υποθέσεις «του γείτονα», «των άλλων», της υπηρεσίας πρασίνου ή καθαριότητας, του αντιδημάρχου παιδείας ή τεχνικών υπηρεσιών, αλλά υπόθεση του καθενός κι όλων μαζί. Δεν το έχει ανάγκη μόνο ο δήμος αυτό, το έχει ανάγκη η πατρίδα μας, το έχουμε ανάγκη όλοι εμείς.

Ο δήμαρχος πατερούλης, ο αντιδήμαρχος κλητήρας κι ο δημοτικός σύμβουλος σκουπιδιάρης πρέπει να τελειώσουν. Η συνεργασία δημοτικής αρχής και δημοτών πρέπει αν περάσει σε μια άλλη διάσταση, που ν’ απηχεί μεν τις κοινωνικές ανάγκες της εποχής, αλλά και να στηρίζεται σ’ έναν δήμο ευέλικτο, αποδοτικό, υπεύθυνο. Ο δήμος υπηρετεί, αλλά και κατευθύνει, ρυθμίζει και συντονίζει, οι δημότες συνεργάζονται, συμμετέχουν, ελέγχουν. Όλοι έχουν τη θέση και το ρόλο τους, καθένας έχει τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις του. Ο μεν δήμος μεριμνά κι ευθύνεται για τη διαρκή διαθεσιμότητα των υπηρεσιών του προς τους δημότες, οι δε δημότες φροντίζουν για τη διαρκή συνεργασία κι υποστήριξη των υπηρεσιών του δήμου. Τελειώνουν τα πεταμένα στρώματα και κλαδιά δίπλα στους κάδους απορριμμάτων, το παρκάρισμα πάνω στα πεζοδρόμια και στις γωνίες, η άναρχη κατάληψη των δημόσιων χώρων.

Βασική προϋπόθεση και δομικός άξονας αυτής της συνεργασίας, ώστε να φτάνει και να διαχέεται ανόθευτη κι ανεμπόδιστη προς την κοινωνία, είναι η συνεργασία μεταξύ των δημοτικών παρατάξεων. Είναι η ειλικρινής κι έντιμη ενημέρωση και συνεννόηση, ο σεβασμός της διαφορετικής γνώμης, η εξάντληση των δυνατοτήτων συμφωνίας. Είναι η δημιουργία δεσμών ευθύνης κι εμπιστοσύνης, συνέπειας κι ανιδιοτέλειας. Είναι ένα άλλο ύφος εξουσίας και διοίκησης κι ένα διαφορετικό ήθος διαχείρισης κι επικοινωνίας.

Με θεμέλιο αυτές τις προϋποθέσεις σε συνδυασμό και με τον απαραίτητο σεβασμό, αξιοπρέπεια κι ενδιαφέρον, θα μπορέσει ο δήμος να προσεγγίσει και να καταστήσει αφετηρία κι επίκεντρο της δράσης του τη γειτονιά, να πλησιάζει τα προβλήματα και τις ανάγκες στην πηγή τους. Θα κατορθώσει να προλαμβάνει κι όπου μπορεί ν’ αποκαθιστά και ν’ αντιμετωπίζει με ταχύτητα κι ακρίβεια. Ο δήμος θα συναντάται με τους δημότες, όχι μόνο στο δημαρχείο ή τις κατά περίπτωση υπηρεσίες, αλλά στη γειτονιά, στην περιοχή, εκεί που ζει και πάλλεται καθημερινά η καρδιά του. Εκεί που βρίσκεται η ψυχή του. Εκεί που μπορεί η αλληλεγγύη να μετουσιωθεί σε ομαδικές δράσεις και το μεράκι σε συλλογική δημιουργικότητα.

Μπορεί  ο εκλογικός νόμος να μην αλλάζει, αλλά ο τρόπος λειτουργίας και συνεργασίας μεταξύ δήμων και δημοτών, είναι αναγκαίο να τοποθετηθεί σε νέες βάσεις. Ο δήμος από «κύτταρο δημοκρατίας» μπορεί και πρέπει να μετουσιωθεί σε κύτταρο αναγέννησης, με συμμετοχή, διαφάνεια, εμπιστοσύνη. Μοναδικό προαπαιτούμενο γι΄αυτό δεν είναι αποκλειστικά η επάρκεια των πιστώσεων, αλλά επαρκές μεράκι. διαρκές ενδιαφέρον, συνεχής προσπάθεια. Κάποιοι δήμαρχοι στην Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη κι άλλες μεγάλες πόλεις ήδη δείχνουν αυτό το δύσκολο δρόμο της συνέπειας και του έργου.

Αυτές οι δημοτικές εκλογές μπορούν και πρέπει να γίνουν η ευκαιρία και το άλμα στο μέλλον για τον ποιοτικό μετασχηματισμό της τοπικής αυτοδιοίκησης. Για ν' ανασάνουν οι τοπικές κοινωνίες και να πάρουν οι δημότες τις πόλεις –αλλά και τις ευθύνες– πραγματικά στα χέρια τους, το οξυγόνο αυτό έχει ανάγκη όσο ποτέ άλλοτε η δημοκρατία, το χρειάζεται όσο τίποτε άλλο η κοινωνία.

12 σχόλια:

  1. Αυτές οι δημοτικές εκλογές Ευάγγελε, προς το παρόν έχουν γίνει ευκαιρία για να ξηλώσουν δρόμους και να φτιάξουν πεζοδρόμια, για να πάρουν ψήφους παιδεύοντας τον κόσμο!
    Και εκεί νομίζω θα μείνουν όπως πάντα!
    Αυτό που περιγράφεις είναι το ιδανικό, αλλά για μια άλλη χώρα!!
    Την καλησπέρα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μ' όλη μου την εκτίμηση προς εσένα, Έλενα, σε προτρέπω να διαβάσεις το από κάτω σχόλιο. Όχι για να θαυμάσεις, επειδή κάπου αναφέρει ότι καλά τα γράφω, αλλά για να πιάσουμε μαζί και να μοιραστούμε ένα κομματάκι ελπίδας, μια σταγόνα αισιοδοξίας, εμείς που ζούμε στα σκοτάδια (είναι βλέπεις κι η ΔΕΗ) και στέγνωσε το στόμα μας από το μπλα - μπλα για την ατυχία που μας βρήκε.

      Είναι δύσκολα, Έλενα, αλλά ας υφάνουμε μαζί ένα όνειρο που μπορεί να μας γλυκάνει τους εφιάλτες κι ίσως μας δώσει κάποια στιγμή κι ένα κίνητρο ν' αντιδράσουμε δημιουργικά, συντονισμένα και μ' αλληλεγγύη μεταξύ μας.

      Καλό σου Σαββατοκύριακο!

      Διαγραφή
    2. Το διάβασα το σχόλιο Ευάγγελε, αλλά θέλω να σου πω ότι επειδή ζω στον Δήμο Αθηναίων, θα μου πεις χαοτικά τεράστιος δήμος, γίνεται του κουτρούλη ο γάμος, σκουπίδια παντού, διαλυμένοι κάδοι, σπασμένα πεζοδρόμια, παρκα που δεν έχουν καθαριστεί ποτέ και άλλα ωραία πράγματα!
      Σίγουρα υπάρχουν και εξαιρέσεις πάντα και διαμάντια γιατί αν δεν υπήρχαν θα είχαμε διαλυθεί τελείως αλλά έχουμε ακόμα πολύ δρόμο!
      Και δεν φταίνε μόνο οι Δήμοι εννοείται αλλά και η νοοτροπία του Ελληνα που θα πετάξει κάτω το σκουπίδι ενώ ο κάδος είναι στα 20 μέτρα, που θα αφήσει τα κακάκια του σκύλου στο πεζοδρόμια και άλλα τέτοια.
      Εύχομαι και ελπίζω να φτιάχνουν τα πράγματα καθε μέρα που περνάει!
      Την καλησπέρα μου!

      Διαγραφή
    3. Ο Δήμος της Αθήνας είναι για χρόνια κοιτίδα επώασης πολιτικών φιλοδοξιών. Είναι τεράστιος Δήμος με πάμπολλα προβλήματα. Από πού να πιάσεις και πού ν' αρχίσεις. 'Εχεις δίκιο, ότι είναι απαραίτητο να υπάρξει κι από όλους μας η σωστή συμπεριφορά κι αντιμετώπιση. Δίχως τη συμμετοχή και τη συμπαράσταση των δημοτών καμιά δημοτική αρχή δεν μπορεί από μόνη της να πετύχει.

      Ειδικά για την Αθήνα είναι απαραίτητο να υπάρξει σχέδιο από την κυβέρνηση ώστε ν' ανακτήσει τη χαμένη της αίγλη κι ομορφιά, για να μπορέσει κι ο δήμος να διαδραματίσει το ρόλο που του αναλογεί. Χάος επικρατεί σήμερα, όπως το γράφεις, αλλά με κάποιον τρόπο σ' αυτό το χάος αν δεν μπει κάποια τάξη, σίγουρα θα εξαφανίσει την πόλη. Διάθεση πάντως και μια διαφορετική αντίληψη για τα θέματα του δήμου, έχω την αίσθηση ότι επιχειρήθηκε να καλλιεργηθεί τα τελευταία χρόνια και κυρίως στα οικονομικά.

      Ευχαριστώ πολύ Έλενα για το ενδιαφέρον και τη δημιουργική συμμετοχή.

      Διαγραφή
  2. Μορεάλη (πολυγογού χοχοχο)6 Δεκεμβρίου 2013 στις 4:30 μ.μ.

    Από όσο θυμάμαι η ξανθιά σε δήμους παραδοσιακά φτωχούς που δεν αποτελούν πεδία κομματικών μαχών καθώς δεν υπάρχει το ενδιαφέρον των εδρών αυτή η δομή που περιγράφεις όχι δεν υπάρχει μόνο στη σφαίρα της φαντασίας και του ιδανικού αλλά έχει αποδώσει και θαυμαστούς καρπούς. Στα ταξίδια μου τότε που ήμουν Ελλάδα συνάντησα χωριά μπιζουδάκια που οι κάτοικοι είχαν συνεργαστεί για την καλή συντήρηση ενός σχολείου (που εξυπηρετούσε δύο τρία χωριά --μαχαίρι στην καρδιά 0 γραψαδενισμός του υπουργείου παιδείας για να σταλεί δάσκαλος ΠΟΥ ΘΑ ΕΜΦΑΝΙΣΤΕΙ στο σχολείο) προκειμένου να κρατήσουν και να μορφώσουν τα παιδιά τους... χμμ ξεφεύγω... τέλος πάντων πολλά μικρά παραδείγματα, όχι γιγαντόμορφα ...μια σταλίτσα μικρά μπιζουδάκια στολίδια όπως λες που λάμπουν με αυτή τη δομή που δίνεις καθρεφτίζοντας σωστά τις αξίες, το σεβασμό και κυρίως το απλό "περιποιούμαι το σπίτι μου να μην πέσει να με πλακώσει". Υπάρχει λοιπόν ακόμη και στην Ελλάδα του σήμερα -πάντα υπήρχε- το λαμπρό αποτέλεσμα αυτού που περιγράφεις.
    Παρόλα αυτά, διάβαζα και κάποια φωνή μέσα μου έλεγε "καααλα Βαγγελάκι " ενώ μια άλλη, ευτυχώς πιο δυνατή, έψαχνε την ελπίδα... και η ελπίδα είναι η κατάντια των ταμείων που δεν θα αποτελούν πια γκουρμέ για λαμογιές...Το βρήκα αυτό στο κείμενο σου ως στολίδι ελπίδας με την μορφή Καυτής πατάτας και πρόσκλησης πρόκλησης για ονειροπόλους Όπως ακριβώς ένα στολιδι στο δέντρο που θα αιχμαλωτίσει την παιδικοτητά μας και το πείσμα της πως υπάρχει Αι Βασίλης :)

    Τέλος (λεμε τώρα δεν ξέρω για πόσο ακόμη θα γράφω χαχαχα) θέλω να πω πως το καλοκαίρι επισκέφτηκα την Αθήνα, ε λοιπόν είναι απίστευτα καθαρή πόλη ...δεν είναι υπερβολή να πω πως δεν συνάντησα ούτε ένα αποτσίγαρο, πως οι κάδοι απορριμάτων ήταν πεντακάθαροι και γενικά όσες συνοικίες πέρασα έλαμπαν. Μάλιστα πήρα το θάρρος να το συζητήσω με έναν οδηγό ταξί καθώς με πήγαινε στον προορισμό μου... Του είπα η Αθήνα ξέρετε είναι απίστευτα καθαρή πόλη καμιά σχέση με τον Μοντρεαλ !!!! Με κοίταξε λες και του έλεγα κάτι παράλογο... Και όμως!!! για παρατηρείστε τώρα στη διαδρομή μας και στο τέλος μου λέτε το συμπέρασμά σας... Λίγο πριν κατέβω μου είπε ... έχετε δίκιο ... πεντακάθαρα όπου και αν κοίταξα... και μετά μου τα χάλασε... γιατί αντί να υμνήσει τους κατοίκους συμπλήρωσε... ε είναι εποχή που δεν έχουμε απεργία των σκουπιδιάριδων ...τώρα αν εννοούσε τον δημοτικών συμβούλων δεν το κατάλαβα η ξανθιά μπουχαχα
    Την Καλησπέρα μου από την βρωμιάρα Μορεάλη !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μια καλησπέρα κι ένα εγκάρδιο και θερμό ευχαριστώ για το στολίδι σχόλιό σου.

      Να είσαι καλά!

      Διαγραφή
  3. Eυάγγελε, συμμερίζομαι απόλυτα την καλοπροαίρετη διάθεσή σου και την προσδοκία σου να πάμε ένα βήμα μπροστά. Συμφωνώ απόλυτα πως αυτές οι εκλογές είναι μια ευκαιρία να αναδείξουμε αυτούς που έχουν όραμα και όρεξη για δουλειά. Κι όχι τους υπηρέτες των πελατειακών μαγαζιών και του βολέματος. Για μένα, ο ρόλος του τοπικού άρχοντα είναι απαιτητικός και πολυδιάστατος. Εκτός από ζητήματα καθαριότητας και ευταξίας, πρέπει να σχεδιάσει και να υλοποιήσει προγράμματα αλληλεγγύης στους δημότες, να έχει ενεργό ρόλο στο ρόλο του σχολείου, να οργανώνει προγράμματα στήριξης ευπαθών ομάδων, να ενισχύσει τα κινήματα δίχως μεσάζοντες και να είναι πάντα και παντού παρών. Όχι μόνο σε παρελάσεις και σχολικούς αγιασμούς.
    Όσον αφορά την Αθήνα, δεν θα συμφωνήσω πως είναι μια καθαρή πόλη. Είναι μια πόλη δύο ταχυτήτων. Υπάρχουν ακόμα οι καθαρές περιοχές, με τα άδεια μαγαζιά όμως, που έχουν στοιχειώσει για να θυμίζουν τις παλιές εποχές. Ντάουν τάουν όμως, υπάρχει η άθλια πολιτεία με τους άστεγους, τους παράνομους και τα αυτοσχέδια καταλύματα με κούτες και κουβέρτες.
    Συγνώμη για την πολυλογία. Θα συμφωνήσω όμως με την Έλενα πως το κέντρο σήμερα, παραπέμπει σε τριτοκοσμική χώρα.
    Τα σέβη μου και μακάρι να υλοποιηθούν οι προσδοκίες σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρία μου, η Αθήνα αφέθηκε από χρόνια στην τύχη της. Ιδιαίτερα τα κεντρικά της σημεία γύρω από την Ομόνοια και την πλατεία Βάθη μέχρι τον Άγιο Παντελεήμονα και την Κυψέλη, εγκαταλείφθηκαν κυριολεκτικά στη μοίρα τους.

      Είναι αδύνατο όλη αυτή η κατάσταση που επιτράπηκε να δημιουργηθεί να μπορέσει ν' αποκατασταθεί σύντομα. Το ίδιο ισχύει και με τα εκατοντάδες καταστήματα του εμπορικού κέντρου στη Σταδίου, τα Χαυτεία και τις γύρω περιοχές.

      Μόνο μέσω σχεδιασμένων κυβερνητικών παρεμβάσεων μπορεί να ξεκινήσει η προσπάθεια ν' αλλάξει η σημερινή όψη της Αθήνας, πάντα φυσικά σε συνεργασία με τον Δήμο και τους άλλους φορείς κι οργανώσεις της πόλης.

      Η Αθήνα δεν είναι μια καθαρή πόλη, αλλά αυτό δεν αφορά μόνο τους Αθηναίους νομίζω, αλλά και όλους μας γι' αυτό πρέπει να φροντίσουμε να ξαναγίνει η Αθήνα πρωτεύουσα.

      Χαίρομαι όταν δίνονται με τα σχόλια αφορμές να γραφτούν και δυο κουβέντες παραπάνω, που βοηθάνε και εμπλουτίζουν το θέμα. Σ' ευχαριστώ γι' αυτό.

      Καλή σου ημέρα!

      Διαγραφή
  4. Δεν ξέρω γιατί, αλλά όταν ακούω πια για υποψηφιότητες και υποψήφιους που περιδιαβαίνουν τα καφενεία και τους δρόμους και μοιράζουν την "πραμάτεια" τους, με πιάνει ένα πνιχτό γέλιο.
    Λένε πως πρέπει να μηδενίσουμε για να ανακάμψουμε. Πιστεύω πως και όταν μηδενίσουμε δεν υπάρχει περίπτωση να αλλάξουμε μυαλά και αντιλήψεις. Θα έχουμε μια από τα ίδια από τους επίδοξους …"εν αναμονή σωτήρες".
    Μια καλή λύση θα ήταν η παραδειγματική τιμωρία όλων των προηγούμενων που έφταιξαν, ώστε να τρομάξουν οι "εν αναμονή".
    Πάμπολλες οι περιπτώσεις των ανάξιων που χρησιμοποίησαν τον Δήμο ως εφαλτήριο για το βουλευτιλίκι και ουδόλως ενδιαφέρθηκαν για την πόλη και τους δημότες της.
    Αυτό που πάει να περάσει η κυβέρνηση των αστείων που έχουμε σήμερα, είναι να μετατρέψει τους Δήμους σε φοροεισπράκτορες. Θα έχουμε δηλαδή ένα δημοτικό συμβούλιο που θα κοιτάει τους δημότες στην τσέπη, αδιαφορώντας για τη βελτίωση της πόλης και την καλυτέρευση της ζωής τους.
    Θες να πάμε την κουβέντα και λίγο πιο πέρα; Δώσε δύναμη και εξουσία στον απλό πολίτη και κάτσε στην άκρη να παρακολουθήσεις τι θα την κάνει. Για να μην είμαι απόλυτος, επειδή πάντοτε υπάρχουν φωτεινές εξαιρέσεις, η συντριπτικότατη πλειοψηφία θα την χρησιμοποιήσει για να εκμεταλλευτεί καταστάσεις και να φάει!

    Συγκινούμαι (δεν αστειεύομαι!) που υπάρχουν ακόμη άνθρωποι με ιδέες και θέληση, όπως εσύ. Επειδή όμως έχω κουραστεί να απογοητεύομαι, επέτρεψέ μου να μην πιστεύω πως παρόμοιες προτάσεις είναι υλοποιήσιμες. Δεν έχει (σχεδόν) κανένας αγνές προθέσεις. Το σαράκι του απατεώνα/κλέφτη έχει μπει βαθιά στο πετσί μας και άντε να το βγάλεις.

    ΥΓ: Πριν δημοσιεύσω το σχόλιο διάβασα και τις τοποθετήσεις των προηγούμενων σχολιαστών. Βλέπω πως πάνω-κάτω όλοι τα ίδια λέμε. Κάτι δεν πάει καλά Ευάγγελε και το γνωρίζουμε όλοι.
    Την καλημέρα μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πέτρο, σ' ευχαριστώ κατ' αρχήν για την παρέμβαση στο θέμα και σπεύδω να συμφωνήσω στο πλαίσιο που θέτεις ως προβληματισμό. Τι να κάνουμε όμως ενόψει των προβλημάτων και των δυσκολιών που υπάρχουν;
      Αν τραβήξουμε μια μονοκοντυλιά και διαγράψουμε τους πάντες πού θα οδηγηθούμε; Δεν το γράφω ως φιλοφρόνηση, αλλά εκτιμώ ότι είσαι ένας σκεπτόμενος και βαθειά πολιτικοποιημένος κι ευσυνείδητος πολίτης, που όμως η παρούσα κατάσταση και ο τρόπος λειτουργίας του πολιτικού συστήματος σ' εξωθεί -όπως και τους περισσότερους- στα όριά σου, οπότε τι κάνεις θέλοντας να βοηθήσεις τον εαυτό σου, την οικογένειά σου, τους γύρω σου; Τους σιχτιρίζεις όλους; Για να 'ρθει ποιος; Γιατί ξέρεις πολύ καλά ότι εκ των πραγμάτων κάποιος θά 'ρθει να πάρει τη θέση τους.

      Ξέρω, λοιπόν ότι αυτά που διατυπώνονται ως σκέψεις πολλές φορές είναι ανέφικτα ή ουτοπικά υπό τις παρούσες συνθήκες, όμως νομίζω αξίζει τον κόπο να διατυπώνονται και να εξωτερικεύονται, αν θες κι ως μια διαφορετική αντίληψη στο συρμό της ισοπέδωσης και της καταστροφολογία που κατακλύζει την καθημερινότητά μας. Αξίζει γιατί δίνουν αφορμές σε αναγνώστες όπως εσύ ή οι πιο πάνω φίλοι, καλή ώρα, να εκφράσουν μια γνώμη και να δημιουργήσουν μια συζήτηση και να γραφτεί και κάτι πέρα από τα "ωχ τι πάθαμε!" και "αμάν πού μας έφεραν!"

      Όλοι απογοητευμένοι και διαψευσμένοι αισθανόμαστε, καθένας από την πλευρά του και με τις ιδιαιτερότητές του, νομίζω όμως πως αξίζει καθένας μας που εκτίθεται δημόσια να προσπαθεί να συγκρατεί δίχως να στρογγυλεύει σκόπιμα την κατάσταση, ώστε αυτή η επικοινωνία να εισφέρει κάτι θετικό και μια στάλα λογικής σ' αυτή τη βαθιά κρίση που έχουμε βυθιστεί ως κοινωνία.

      Πρώτα εμείς, Πέτρο, θα σημάνουμε το σάλπισμα της επιστροφής στη ζωή κι ύστερα η οποιαδήποτε κυβέρνηση ή δήμαρχος. Η συγκυρία είναι εξαιρετικά δύσκολη και τα συμφέροντα που μας περιτριγυρίζουν φαίνονται τεράστια, αλλά έτσι πιστεύω πως πρέπει να παλέψουμε, με σωφροσύνη, πείσμα και υπομονή.

      Έχουμε πετύχει πολλά ως κοινωνία κι είναι κρίμα να τ' αφήσουμε όλα στην τύχη τους ακολουθώντας τα ένστικτα και το θυμικό μας κι όχι τη φωνή της σύνεσης και της λογικής.

      Για άλλη μια φορά σ' ευχαριστώ Πέτρο για την αφορμή που πρόσφερες με τον προβληματισμό σου. Να είσαι καλά!

      Διαγραφή
  5. Είμαστε μίλια μακριά, από τον Δήμο "Στολίδι" όπως τον αποκάλεσες αγαπητέ μου Ευάγγελε...απλώς ας ελπίσουμε πως η κρίση και τα όσα έχει φέρει μαζί της θα κάνει τους πολίτες και τους δημότες κάθε δήμου, να ψηφίσουν με άλλα κριτήρια πέραν των κομματικών που ψήφισαν τόσα και τόσα χρόνια!!

    Σε όσα μέρη έχει γίνει κάτι τέτοιο στο παρελθόν, τα όμορφα αποτελέσματα ήταν απολύτως ξεκάθαρα και διακριτά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Αν συμβεί αυτό, Πηνελόπη, θα είναι ένα από τα θετικά της κρίσης, γιατί θα σηματοδοτεί μια διαφορετική προσέγγιση των δημοτικών εκλογών κι ίσως ένα ενθαρρυντικό προμήνυμα για μια ουσιαστικότερη αλλαγή νοοτροπίας ως προς τη συμμετοχή μας στις δημόσιες υποθέσεις και την αναζωογόνηση της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας. Μακάρι να συμβεί.

    Τους χαιρετισμούς μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Καλοπροαίρετα