Τρίτη 24 Δεκεμβρίου 2013

Χριστούγεννα στο Βανκούβερ.


Ποιος να ‘ναι πιο κοντά, τα Χριστούγεννα, οι Δημοτικές ή το Βανκούβερ; Γίνονται οι αποστάσεις κάποιες φορές μέσ’ τα μυαλά μαλλιά κουβάρια. Γίνονται κι οι καταστάσεις μέσ’ στη ζωή τόσο περίπλοκες. Στη βάση τους τα πράγματα είναι απλά, η ζημιά γίνεται μόλις μπει στη μέση το συναίσθημα. Η καρδιά κουμαντάρει όσα το μυαλό πασχίζει να ξεδιαλύνει. Είναι να μην πάρει μπροστά, γιατί έτσι και σταματήσει, ούτε μυαλό, ούτε συναίσθημα, ούτε Χριστούγεννα, ούτε Δημοτικές. Για το Βανκούβερ; ‘Ασε, ούτε λόγος. 

Χρειάζομαι σίγουρα έναν χάρτη για να βάλω σε μια σειρά τις σκέψεις τούτη την ώρα. Μόνο δεν ξέρω αν αυτός πρέπει να είναι γεωφυσικός ή ανθρωπολογικός. Οι χάρτες έχουν μια τέτοια τάξη στις πληροφορίες που περιέχουν, μια σειρά στα όρη και τις πεδιάδες, στις στεριές και τις θάλασσες. Στις θάλασσες εκεί γεννήθηκε –λένε– η ζωή, εκεί πέρασες τη μισή κι απ’ τη δική σου. Το λοιπόν –που λες συχνά και ‘συ– μάλλον ανθρωπολογικό με βλέπω να γυρεύω. Τι να τον κάνουμε τούτη την ώρα τον γεωφυσικό, αφού και το Βανκούβερ ξέρουμε πού πέφτει και περισσότερο πόσα μερόνυχτα σε κάποιο ντόκο με συντροφιά επίμονη κάποια σεντίνα είχαν περάσει. 

Ίσως με το φεγγάρι να μιλούσες, ίσως με κάποιο γλάρο ένα μήνυμα να ‘χες στείλει. Μπορεί και να ‘χες βλαστημήσει –τι μπορεί, αυτό είναι το μόνο σίγουρο– και την «κηδεία» κάποιου έμβολου ή κάποιας ντιζελομηχανής να είχες γαμήσει. Πόσες βάρδιες μου μέτραγες ‘κείνα τα πρώτα χρόνια που ‘χες ξεμπαρκάρει. Κι αργότερα, χρόνια αρκετά, ύστερα από γιορταστικά Χριστουγεννιάτικα τραπέζια, πάνω στους καναπέδες αραχτοί, τι ιστορίες και ταξίδια με έπαιρνες παρέα. Βαριόμουνα, δε λέω, κάποιες φορές με δυσκολία κρατούσα το κεφάλι να μη γύρει, αλλά ήταν τόσος ο οίστρος κι η ένταση της περιγραφής σου, που στο Βανκούβερ με το ζόρι ξύπνιο με κρατούσαν. 

Λίγες φορές –συνήθως καλοκαίρια– εκεί στην πάνω βεράντα σου στη Χίο δυο-τρεις παρτίδες το πολύ να ‘χαμε παίξει. Το τάβλι βλέπεις το ‘χες μάθει στην Περσία –όπως περήφανα καμάρωνες στους γύρω– κι εγώ με δυσκολία μόλις παρακολουθούσα τον τρόπο που τις πόρτες τις σκαρώνεις, όταν με άλλους κι ιδίως με τον κυρ-Αλέκο έπαιζες ώρες και ώρες κάτω από τα πεύκα. Μια οι φωνές και μια τα πετραδάκια, στο μέτρημα μην τύχει και χαθείτε. Χανότανε πολλές φορές το μέτρο και με φωνές σας καλούσαν οι κυράδες στο τραπέζι. Μάστορας, δεινός, αλλά πολλές διπλές, είχες βρε θείε, κρυμμένες μες στα ζάρια. Στο μάζεμα, στο άπλωμα. Αυτός ήταν ο φόβος ο δικός μου, γιατί ενώ εσύ μιλούσες με τα ζάρια, εγώ μαζί τους δεν είχα ούτε καλημέρα. 

Τα χρόνια φέραν μέρες δύσκολες και νύχτες αξημέρωτες. Μα, αν και μηχανικός, σαν καπετάνιος τους ξηγιώσουν. Μ’ όλα τα λάθη ή τις αστοχίες που ένας άνθρωπος μπορεί να διαπράξει, είχες το τάλαντο, τον τρόπο να τα σιάξεις. Να τα ταιριάξεις με τον τρόπο το δικό σου και να τα βάλεις στη σειρά και σε μια τάξη. Πέρασες άλλωστε τόσες θάλασσες του κόσμου και τόσα ξένα κύματα, που η αλμύρα της ζωής περίσσια νοστιμιά έλεγες πως προσθέτει. Περπατησιά σπαθάτη, σταθερή, στήθος, κορμί λεβέντη. Πάνω σε πόσα καταστρώματα την είχες, άλλωστε, εξασκήσει, πόσες φουρτούνες από πάνω είχες περάσει και πόσα μποφόρια κουβαλούσες στα πνευμόνια. 

Ελπίζω κι εύχομαι, αυτοί οι αέρηδες, ΄να ‘χουν ακόμα κάτι από ‘κείνη την αρμύρα κάτι απ’ το άρωμα της θάλασσας να θυμίζουν, τώρα που οι ανάσες σου μηχανικά κρατάνε το ρυθμό τους. Βαθειά εκεί που είσαι βυθισμένος να αρμενίζεις στου Βανκούβερ το λιμάνι και να θυμάσαι ιστορίες μ’ άλλους Χιώτες και καπετάνιους που ‘καναν του κεφαλιού τους και ναύτες που δεν είχαν στο Θεό τους. Ποιος ναυτικός έχει άραγε το Θεό του; Όλοι τον ‘Αη Νικόλα προσκυνάνε. Δεν ξέρω, μα δεν έχει και τόση σημασία, ποιος άγιος απόψε εφημερεύει. Να ‘ναι μονάχα εκεί παρακαλάω, κάπου κοντά σου, δίπλα στην καταστολή σου κουράγιο να σου δίνει να γυρίσεις. Να γεννηθείς ξανά σαν βρέφος μέσ’ στη φάτνη. Να έρθεις, γιατί κι οι εκλογές στο Δήμο δεν θα γίνουν, αν δεν δηλώσεις κι εσύ με κάποιον τρόπο τη συμμετοχή σου. Έχει κι ο Γιώργος τη συγκέντρωση όπου να ‘ναι κι ευχάριστα νέα θέλω να του κρατάω. 

Βάλε, λοιπόν, προς το παρόν τα δυνατά σου για να ‘ρθει η ώρα και τα καλά σου για να βάλεις, μαζί να βγούμε στα EVEREST, στο Χελιδόνι ή όπου αλλού ο αγώνας επιτάσσει, ψήφους να βρούμε γιατί ο καιρός περνάει. Μπορεί στο Χαλάνδρι τα πράγματα να ‘ναι μπερδεμένα –Δήμος κι αυτός, βρε θείε, να σου πετύχει– αλλά ποιος είναι ο πιο κατάλληλος για να τα ξεμπερδέψει, αν εσύ αρχίσεις να μην είσαι σε ολομέλειες, μαζώξεις ή συνελεύσεις; Ποιος λόγο θα βρει με θάρρος για να πάρει κι από το βήμα όλους να τους κατακεραυνώσει; 

Κατακεραύνωσε κι όσες απόψε δυσκολίες βρεις στο διάβα κι ολοταχώς βρες ένα καράβι γερός και δυνατός για να γυρίσεις. Δεν έχει σημασία αν το ΕΛΛΗΝΙΣ θα είναι ή το ΝΗΣΟΣ ΧΙΟΣ, μόνο αυτό, μόνο αυτό να ξέρεις πως παρακαλάω, από ‘κει που ‘σαι, κάποιο καράβι να υπάρχει, εδώ κοντά μας πάλι να σε φέρει.

Καλά Χριστούγεννα με υγεία και χαρά για όλους!

Photo: 8ο Δημ. Σχολείο Κορυδαλλού

15 σχόλια:

  1. Απαντήσεις
    1. Χρόνια πολλά και καλά, Λεωνίδα!

      Με υγεία, δύναμη και ελπίδα!

      Διαγραφή
  2. Συγκινητικό το κείμενό σου!
    Μου θύμισε στίχους του Καβαδία!
    Να δώσουμε όλοι μαζί τις ευχές μας
    να βρει καράβι να γυρίσει γερός ο θείος γιατί
    είναι "γερά σκαριά" και αξίζουν εκείνης της γενιάς
    να χαρούν πολλά Χριστούγεννα ακόμα!

    Χαρούμενα Χριστούγεννα
    εύχομαι για σένα και τους δικούς σου ανθρώπους!


    Γιορτινά και ζεστά γεμάτα αγάπη
    τα σημερινά μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χρόνια σου πολλά, zoyzoy!

      Να χαίρεσαι τους αγαπημένους σου με υγεία, χαρές κι αισιοδοξία!

      Πολλά Χριστουγεννιάτικα για την περίσταση με άρωμα μελομακάρονου!

      Διαγραφή
  3. Χρόνια πολλά Ευάγγελε να είσαι πάντα γερός και ευτυχισμένος και ελπίζω να βγούμε σύντομα από την φουρτουνιασμένη θάλασσα σε απάνεμους κόλπους!
    Τα φιλιά μου καλά να περάσεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χρόνια πολλά με υγεία και για σένα, 'Ελενα!

      Μακάρι αυτά που όλοι ελπίζουμε να πραγματοποιηθούν!

      Διαγραφή
  4. Μορεάλη των παραμυθιών :)26 Δεκεμβρίου 2013 στις 7:45 μ.μ.

    Καπετάνιος είναι του κεφαλιού του θα κάνει ... ότι ζαρια θέλει θα την φέρει δίχως και να σε ρωτήσει αν σε πονά η νίκη ή η ήττα... το καλό που σου θέλω το μάθημα σου να χεις πάρει πως η χαρά πάντα ενός καπετάνιου είναι τα παραμύθια του να σου λέει .. και τώρα παραμύθι σου λέει ... χμμ Χριστουγεννιάτικο ιδιαίτερο παραμύθι... και να δεν το ξέρει ο πιτσιρικάς σου ... ψιθύρισε του στο αυτί πως όλα τα παραμύθια καλό τέλος έχουν πΑΝτα για κάποιον .... :)

    Ασχετο, έχω ένα φίλο στο Βανκούβερ, καπετάνιο .... μια βραδιά μου μιλησε για τον εξάντα το εργαλείο που κατεβάζει αστέρια στη γη :)

    Να σαι καλά !!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μακάρι να βρει τη ρώτα και τον ασφαλή προορισμό του. Προς το παρόν το μόνο που μπορούμε είναι να ελπίζουμε και τα λόγια σου λευκό πανάκι στους συλλογισμούς μου.

      Το Βανκούβερ έχει αποκτήσει ...μυθικές διαστάσεις εξαιτίας των τόσων και τόσων ιστοριών που έχει φιλοξενήσει από τη μακρά ναυτική ιστορία του θείου!

      Σε χαιρετώ εγκάρδια!

      Διαγραφή
  5. Χρόνια πολλά κι από μένα!
    Και το κείμενό σου, δεν είναι απλά όμορφο, είναι όλος ο δικός σου κόσμος, μέσα από τα μάτια του θειου του μηχανικού... Τόσες εικόνες και συναισθήματα...
    Αυτόν το χάρτη τον ανθρωπολιτικό τον φτιάχνει ο καθένας μόνος του μάλλον, και πιο πολύ όταν κλείνει τα μάτια, έτσι δεν είναι;
    Να τον κρατήσεις έτσι ζωηρό το θείο σου, γιατί οι ελπίδες είναι πώς να το κάνουμε... μέρος του μαγικού κόσμου!!
    Καλή Πρωτοχρονιά και μια ακόμη πιο συγκινητική χρονιά ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ πολύ για τις ευχές και το ενδιαφέρον!

      Μακάρι οι προσδοκίες μας να επαληθευτούν!

      Καλή χρονιά με υγεία και χαρά!

      Διαγραφή
  6. Ευάγγελε δεν μπορεί να κλείσει αυτή η χρονιά και η xristin να μην ευχηθεί στον Ευάγγελο να γίνει πραγματικότητα ότι επιθυμεί η περδικούλα του και κάτι παραπάνω.
    Αδυναμία είναι αυτή και η xristin την παραδέχεται ενώπιον Θεού και…….μπλογκόφιλων!
    Να είσαι πάντα καλά και Καλή Χρονιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Όμορφο, πολύ όμορφο!
    Καλή χρονιά και να’σαι γερός Ευάγγελε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Στα πέλαγα που σεργιανίζεις πια και στα λιμάνια που θα πιάνεις, ξέρω δεν θα ξεχάσεις όλους όσους έχεις αγαπήσει κι όσους σ' αγάπησαν κι έμειναν πίσω μια ζωή ν' αγαπάνε.

    Εύχομαι κάποιο τάβλι κάπου νάχει παραπέσει και μια παρτίδα που και που να παίζεις με κανέναν ταβλαδόρο. Μπορεί και Πέρσες εκεί που είσαι πολλούς να συναντήσεις κι έτσι το τάβλι πώς το παίζουν να τους μάθεις.

    Όσο για τις εκλογές καμιά ανησυχία να μην έχεις, αυτό μπορώ να σου το βεβαιώσω, απών δεν θα 'σαι -κι αυτό στο υπογράφω- όσο κι αν λείψει κάτι απ' την πληθωρικότητά σου. Όλοι μαζί θα βγούμε στον αγώνα με μια γλυκιά ελπίδα να τον ομορφαίνει, αφού το αποτέλεσμα της νίκης σε σένανε και μόνο θ' αφιερώσω.

    Καλό ταξίδι, θείε, καλό σου κατευόδιο, ήσυχος μένω, ότι εκεί που ταξιδεύεις πολλούς καλούς κι αγαπημένους θα 'βρεις να σε συντροφεύουν τις κρύες νύχτες του χειμώνα και του Αύγουστου τις ανυπόφορες τις ζέστες, μα πιο πολύ η σκέψη κι η αγάπη μας μαζί σου θα βρίσκονται κοντά σου, σιμά γερμένες δίπλα απ' δικό σου προσκεφάλι.-

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Καλοπροαίρετα