Κυριακή 4 Νοεμβρίου 2012

Με πυξίδα το παρελθόν.



Δυσανασχετώ κι εκνευρίζομαι μερικές φορές, μ’ όλες αυτές τις συζητήσεις και τις αναφορές στο παρελθόν, στα πεπραγμένα, στα λάθη, τις παραλήψεις, τους υπευθύνους και τους ανεύθυνους. Αλλά, κι απ’ την άλλη, για τις αδιάκοπες αναπολήσεις των χρόνων της ευμάρειας και των παροχών, της ξενοιασιάς και της άνεσης ή κι ακόμα πιο παλιά για την εποχή της δραχμής, της γειτονιάς, του παππού και της γιαγιάς.

Το παρελθόν στέκεται μπροστά μας κι είναι παρόν σε κάθε βήμα μας βαραίνοντας τους συλλογισμούς μας και αποπροσανατολίζοντας την πυξίδα μας. Το παρελθόν, εξωραϊσμένο και γυαλιστερό από το λούστρο των σειρήνων του λαϊκισμού και της οπισθοδρόμησης, φαντάζει μπρος στα υπνωτισμένα μάτια μας σαν η μόνη διέξοδος –η έξοδος κινδύνου– από την κρίση στην οποία έχουμε περιέλθει.

Δεν είναι τυχαίο, ούτε συγκυριακό, ότι οι περισσότεροι δεν σχεδιάζουν, ούτε ονειρεύονται, αποφεύγουν να μιλήσουν για το μέλλον ή όταν αναφέρονται σ’ αυτό το προσδιορίζουν με τη χρονική διάρκεια του μνημονίου ή με την «επιμήκυνση» του μεσοπρόθεσμου προγράμματος. Ο χρόνος στην πατρίδα μας έχει αποκτήσει στενά λογιστική διάσταση και το μέλλον έχει ταυτιστεί με τη λέξη «ανάπτυξη», λέξη στην οποίο καθένας δίνει το περιεχόμενο και την ερμηνεία που νομίζει ή που τον συμφέρει.

Κανείς δεν γνωρίζει. Τα γεγονότα εξελίσσονται ερήμην μας προς το άγνωστο και σ’ αυτές τις περιπτώσεις το παρελθόν –μοιραία– είναι πιο προσιτό κι εύκολο να υποκαταστήσει και το νηογνώμονα και τον εξάντα.

Για να χαραχθεί η πορεία προς το αύριο, προς το μέλλον, δεν περιμένεις να μπει όρος σε κάποιο νέο μνημόνιο, ούτε να πάρει γι’ αυτό απόφαση η σύνοδος κορυφής. Βάζεις κάτω τα δεδομένα σου, υπολογίζεις τις δυνάμεις σου και βάζεις στόχους, επεξεργάζεσαι πολιτικές, διαμορφώνεις το περιβάλλον. Όταν το αύριό σου φτάνει μέχρι την εκταμίευση της επόμενης δόσης και μετατίθεται από eurogroup σε eurogroup, τότε αφήνεις το «τιμόνι» στο παρελθόν και την ατζέντα της καθημερινότητας διαμορφώνει η εσωστρέφεια.

Κυβέρνηση κι αντιπολίτευση, με τη στάση τους φανερώνουν ότι δεν μπορούν να ξεφύγουν μπρος. Αδυνατούν να οραματιστούν και να εμπνεύσουν την κοινωνία να σταθεί όρθια σ’ αυτή την καμπή και να βαδίσει τον ανήφορο με το κεφάλι ψηλά. Στιχίζονται με βήμα αργό πίσω απ’ τον κυλίβαντα που περιφέρει το απονεκρωμένο πολιτικό μας σύστημα, αδυνατώντας είτε να το ξεπεράσουν, είτε να το αναθεωρήσουν. Απλώς ακολουθούν, την πεπατημένη.

Με τον τρόπο αυτό, η δύσκολη ούτως ή άλλως καθημερινότητα γίνεται δυσκολότερη δίχως μια ικμάδα φωτός, ελπίδας, αισιοδοξίας. Δίχως μια χαραμάδα στο αύριο, που δεν θα είναι οφθαλμαπάτη και παραπλάνηση, που δεν θα σκοτίζεται απ’ τον εκφοβισμό και το ψέμα. Την αλήθεια με λόγια απλά, κατανοητά, ανθρώπινα περιμένει ν’ ακούσει όλος αυτός ο κόσμος, που δύο και πλέον χρόνια τώρα σέρνεται σα σακί από δόση σε δόση κι εξευτελίζεται από διαψεύσεις και μισόλογα.

Αυτή είναι η βάση για να ξεμπερδεύουμε μια και καλή με το παρελθόν. Να μπει μια τελεία στις διαπιστώσεις και τα συμπεράσματα, στις αναδιφήσεις και τις αναλύσεις, στα «εάν» και τα «μήπως». Να πει κάποιος την αλήθεια κι όχι την αλήθεια του «ίσως» ή την αλήθεια που τον συμφέρει. Να μιλήσει κάποιος με ειλικρινή έργα, με πράξεις, κι όχι με επιτηδευμένη αγωνία ή κραυγάζουσα συμπόνια.

Έτσι, το παρελθόν από μπαμπούλας και καταφύγιο, να γίνει  οδηγός και κίνητρο, παρηγοριά στο παρόν και παράθυρο στο μέλλον.

Photo: Goog-wallpapers

8 σχόλια:

  1. Πράγματι, για να χαραχθεί η πορεία προς το αύριο πρέπει ο καπετάνιος να "δει" μέσα του το αύριο και να το κάνει σιγά σιγά πραγματικότητα. Ενώ σωστά θέτεις τους προβληματισμούς και τα συμπεράσματά σου, νομίζω ότι έχεις αφήσει απ' έξω τα πρόσωπα. Γιατί αυτά παίζουν καθοριστικό ρόλο κατά τη γνώμη μου. Κι όταν κάποιος έχει αποδείξει περίτρανα ότι δεν μπορεί να 'δει' μέλλον, δεν μπορεί να 'δει' στο μέλλον, τότε το παρελθόν δεν μπορεί να να γίνει οδηγός και κίνητρο ούτε και παράθυρο στο μέλλον...

    Την καλημέρα μου και καλή εβδομάδα Ευάγγελε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κώστα, μέσα στο ίδιο καράβι είμαστε όλοι.
      Καθένας στο πόστο του και με το ρόλο του.
      Ο πρώτος που το γράφω για να το διαβάσει, επομένως, είμαι εγώ.

      Σ' αυτή την προσπάθεια όποιος νομίζει ότι εξαιτείται ή δεν τον αφορά, επειδή αυτό που γίνεται δεν τον βρίσκει σύμφωνο με τις αντιλήψεις ή τις προτάσεις που υποστηρίζει, θεωρώ, ότι προσφέρει χείριστες υπηρεσίες στην πατρίδα και σ' αυτούς που υποτίθεται ότι θέλει να προστατεύσει και να προφυλάξει.

      Αν οι κυβερνώντες πιστεύουν ότι με τη λογική του παρελθόντος μπορούν να τα βγάλουμε πέρα, θεωρώ πως πέφτουν έξω, αφού κατά τη γνώμη μου χρειάζεται να καταθέσουν κάτι πολύ περισσότερο σ' αυτή την προσπάθεια από τις καλές κι αγαθές τους προθέσεις, πρέπει "να τα δώσουν όλα".

      Οι αντιπολιτευόμενοι απ' την άλλη, αν πιστεύουν ότι με πρακτικές του παρελθόντος μπορούν να προσφέρουν διέξοδο από την κρίση, θεωρώ πως πέφτουν δυο φορές έξω και γιατί δυσκολεύουν το σήμερα και γιατί ενδεχομένως θα τα βρουν -ως πεπραγμένα του παρελθόντος- μπροστά τους αύριο.

      Χρειάζεται κατά τη γνώμη μου, να συνεννοηθούμε πρώτα μεταξύ μας, πώς θα μεταχειριστούμε το "παρελθόν" ώστε "να πιάσει τόπο", και μετά ν' ανατρέχουμε σ' αυτό είτε ως κατάρα, είτε ως καταφύγιο για τα σημερινά δεινά μας...

      Τις καλημέρες μου επίσης!

      Διαγραφή
  2. Σωστά τα λες. Μοιάζουμε ένας γερασμένος λαός που περιορίζεται να χαίρεται για το παρελθόν του και δεν οραματίζεται το μέλλον του. Εθνική κατάθλιψη έχουμε πάθει, και δηλώνουμε ανίκανοι να σχεδιάσουμε το μέλλον μας. Αναρωτιέμαι πώς οι μαύρες μέρες που διανύουμε, θα φέρουν ένα φωτεινό μέλλον. Οψόμεθα...
    Τις καλησπέρες και τους χαιρετισμούς μου Ευάγγελε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλή σου ημέρα Μαρία!

      Δύσκολη μέρα ξημέρωσε, όπως πολλές το τελευταίο διάστημα.
      'Ολα στον αέρα βρίσκονται, σχέδια, προϋπολογισμοί, ιδέες, παρόν και μέλλον. 'Ολα με την αίρεση και υπό την προϋπόθεση να περάσουν τα μέτρα, που και πριν λίγο καιρό κάποια άλλα ξαναπερνούσαν κι είχαμε τα ίδια κι ενδεχομένως και πριν από μια επόμενη δόση να ξαναζήσουμε το ίδιο σκηνικό.

      Το παρελθόν, λοιπόν, δεν είναι μόνο ότι αναφέρεται χρόνια ή αιώνες πριν, αλλά κι αυτό που μόλις πριν λίγο συνέβη. Κατά συνέπεια, όλα αυτά που έχουν συμβεί με τα μέτρα και τις περικοπές και τις συνέπειες που προκάλεσαν, πρέπει να μας παραδειγματίσουν και να κατευθύνουν τους κυβερνώντες προς άλλες λύσεις διαρθρωτικές και αναπτυξιακές για το συμμάζεμα και το νοικοκύρεμα της χώρας.

      Η κοινωνία υπομένει και παρά τις επιφυλάξεις και την απογοήτευσή της, προσδοκά.
      Οι εξελίξεις στην Ευρώπη πιθανόν να προσφέρουν και σε μας τη δυνατότητα μιας πιο ευέλικτης και ανεκτής λύσης. Οψόμεθα (όπως εύστοχα επισημαίνεις!)

      Σε χαιρετώ εγκάρδια!

      Διαγραφή
  3. Δεν υπάρχει περίπτωση ποτέ να γίνει κάτι με αυτή τη χώρα.
    Δεν υπάρχει θέληση και αν δεν υπάρχει ισχυρή θέληση δεν γίνεται τίποτα, αυτό ξέρω εγώ άσχετα από παρελθόν και μέλλον.
    Για να κοιτάξεις μπροστά πρέπει να ξέρεις τι γίνεται σήμερα, τώρα και δεν νομίζω ότι έχει καταλάβει κανείς τι γίνεται, ασχολούμαστε με βλακείες.
    Είμαστε στον κόσμο μας όλοι.
    Δεν θα έρθουν οι λύσεις σαν απο μηχανής θεός!
    Ουτε η λύση είναι να γυρμάνε στο παρελθόν συνέχεια, όπως πολύ σωστά λες.
    Ας κουνηθούμε λίγο πια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Μπερδεμένοι είμαστε, 'Ελενα, όπως εύστοχα επισημαίνεις, αλλά τι θα πρέπει να γίνει λίγο -πολύ το έχουμε αντιληφθεί, στο "πώς" είναι που τα χαλάμε!

    'Ολοι επιθυμούμε το καλύτερο, αλλά κοιτάμε τους άλλους όταν πρόκειται κάτι να πρέπει ν' αλλάξει! Εμείς τη βολή μας.

    'Ετσι σίγουρα δεν πρόκειται να καταφέρουμε και πολλά πράγματα. Θα αναπολούμε μονότονα το παρελθόν και θα ονειρευόμαστε ξύπνιοι τι ωραία περνούσαμε!

    Μόνο αν "κουνηθούμε" κι αποφασίσουμε να δράσουμε συντονισμένα κι ομαδικά ως οργανωμένη κι ευνομούμενη πολιτεία, ως κοινωνία πολιτών, μπορεί τα όνειρα κι οι στόχοι, το μέλλον, να ξαναεμφανιστεί στον ορίζοντα.

    Μέχρι τότε καλό κουράγιο και καλή μας δύναμη!...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. ...Έπιτηδευμένη αγωνία και κραυγάζουσα συμπόνια...ακριβώς!Φτάνει πιά αυτό το σκηνικό Ευάγγελε!'Ομως δυστυχώς η διάθεση των ανθρώπων είναι παγωμένη και αυτό το φοβάμαι πολύ!Καλό σου βράδυ και καλή δύναμη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Το παρελθόν, για τα καλά του και τα στραβά του πρέπει να αποτελεί για μας, οδηγό για το μέλλον...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Καλοπροαίρετα