Δευτέρα 3 Σεπτεμβρίου 2012

Μαζί τα φάγαμε...



…38 συναπτά έτη νεότερης Ιστορίας. Όλη τη μεταπολίτευση και τα παραρτήματά της μαζί.

6 σχόλια:

  1. Eγώ προσωπικά μπορώ να μην ξαναβάλω ποτέ την υπογραφή μου γιατί όπου την έβαλα πολύ ακριβά το πλήρωσα? Σε λίγο από την οικονομία θα εξαερωθώ και θα μείνουν οι υπογραφές μου πίσω:-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αχ! Αυτές οι υπογραφές. Κάποτε τις βάζαμε με ενθουσιασμό κι έτσι όπως γίναμε, άντε τώρα να τις μαζέψεις...

      Διαγραφή
  2. Δεν ξέρω αν τα φάγαμε μαζί Ευάγγελε, αλλά εγώ τουλάχιστον έχω απογοητευτεί πλήρως. Ένα όραμα που αποδείχτηκε στάχτη στα μάτια του κόσμου για να κρυφτεί η προσωπική ματαιοδοξία ορισμένων... Δυστυχώς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χρόνια πέρασαν σαν το νερό, που όλοι κι όλα άλλαξαν, Κώστα, αλλά που αφήνουν τελικά την πίκρα της απογοήτευσης και τη θλίψη της διάψευσης. Κρίμα.

      Διαγραφή
  3. Μαζί με τα χρόνια της ζωής μας, τα καλύτερά μας χρόνια.
    Οτι απομένει σήμερα ειναι μιά κατάσταση ΣΟΚ ... το ΠΑ το φάγαμε.
    Κι αυτό.
    Σα να χει διαγραφεί μισή ζωή, σα να τη ξοδέψαμε σπάταλα, αλλά μισό λεπτό, δεν καταλαβαίνω, γιατι το να τρώμε σημαίνει σπατάλη ;
    Γιατί αν κάποιοι σπατάλησαν, να πληρώνω εγω ;
    Γιατί αν άλλοι έτρωγαν με χρυσές κουτάλες, κι άλλοι με πηρουνάκια, είναι σήμερα το ίδιο ένοχοι ;
    Θα περάσει καιρός ακόμα για να κατακαθήσει ο κουρνιαχτός.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εύλογος ο προβληματισμός σου, Τζον.
      Σίγουρα θα περάσει καιρός για ν' αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη του κόσμου. Πιθανόν πάντως οι εξελίξεις να δημιουργήσουν νέα δεδομένα για πρόσωπα και πράγματα.

      Διαγραφή

Καλοπροαίρετα