Καλά που δεν πήρα νόβα.

Καλά που δεν πήρα νόβα. Όλη η γειτονιά στο σουβλατζίδικο ήτανε. Γνωστοί από χρόνια, φίλοι, ακόμα και περαστικοί που είχαν βγάλει τους σκύλους βόλτα, για τραπέζι έψαχναν. Ούτε για δείγμα δεν περίσσευε πλαστική καρέκλα. «Μόνον όρθιοι» φώναζε ο Γιώργος από μέσα όπως έκοβε τον γύρο, αλλά από τον τόνο της φωνής –έστω κι αν δεν ήξερες– ανίχνευες την αδιόρατη χαιρεκακία του «βάζελου».

Πήγαμε κατά τις εννιά για να είμαστε άνετοι, αλλά τζίφος, στράφι πήγε η χαρά μου για τα άδεια τραπέζια που πλησιάζοντας διέκρινα να υπάρχουν. «Ρεζερβέ», μας πληροφόρησε η Στέλλα όπως σερβίριζε δυο ξεχειλισμένα λαχταριστά ποτήρια ξανθιάς μπύρας, που συναγωνίζονταν –χωρίς επιτυχία– το χρώμα των μαλλιών της. Κάποιοι είχαν φροντίσει εγκαίρως, τα άδεια πλαστικά τραπέζια με το χάρτινο τραπεζομάντιλο ήταν στρωμένα προς χάριν τους.

Οι εναλλακτικές υπήρχαν, αλλά ήμασταν με τα πόδια. Φεύγοντας πήρε το μάτι μου στην οθόνη το ξυρισμένο κεφάλι του Τζόρτζεβιτς. Πού χάθηκε αυτή η ψυχή; Πιάσαμε την κουβέντα για την εποχή του κι ανοίξαμε το βήμα για τον Αρχοντή, ελπίζοντας ότι στη χειρότερη θα βολευτούμε στην Αράχωβα κι ας έχει πιο μικρή οθόνη.

Ούτε μαθητικά θρανία στη σειρά να ήτανε τα τραπέζια. ‘Ισα-ίσα προλάβαμε ένα τελευταίο, πίσω στη γαλαρία. Ο Αρχοντής έχει περισσότερο χώρο, αλλά είναι και περισσότερο καφέ – ουζερί. Ήταν πια εννιά και είκοσι. Εδώ οι γνωστοί είναι από «άλλη κατάσταση». Στον Αρχοντή γινόντουσαν όλες οι προεκλογικές συγκεντρώσεις του κόμματος. Πήρε το μάτι μου στη μέσα αίθουσα, πάνω από ένα τραπέζι που έπαιζαν ακόμα χαρτιά, κάποιον υποψήφιο των πρόσφατων εκλογών.

Χαιρετούρες και καλωσορίσματα. «Καλό χειμώνα» εύχονταν κάποιοι και συνειδητοποιούσα, ότι πράγματι, μόλις πέρασε η κάψα του ποδαρόδρομου η βραδινή ψύχρα άρχισε να γίνεται αισθητή. Το δημοσιογραφικό γιλεκάκι –έμπνευση της τελευταίας στιγμής– έδωσε λύση, απέπνεε και μια ανεπαίσθητη μυρωδιά αντισκοριακού. Ο Παναγιώτης τράβηξε μια καρέκλα προς το μέρος μας, μόλις τέλειωσε η δηλωτή ήρθε κοντά κι ο Αργύρης (μπαρούτι με τον Αποστόλη –το ταίρι του στα χαρτιά– γιατί ξέχασε στην τελευταία χαρτωσιά ότι δεν είχε περάσει το δέκα το καλό).

Ήρθαν τα ούζα, άρχισε κι ο αγώνας. Μετά τα πρώτα λεπτά, τα ειρωνικά αστεία για τους Γερμανούς διαδέχτηκε η σιωπή και τη σιωπή η μουρμούρα κι η δυσφορία. Κάτι προσπαθούσε να περιγράψει ο Σωτηρακόπουλος, αλλά ήδη η κουβέντα είχε φύγει στο πόσο υστερούν σε συλλογικό επίπεδο οι ελληνικές ομάδες. Η εικόνα του αγώνα συμπληρωνόταν από την απογοήτευση που έβγαινε σαν αναστεναγμός εξαιτίας της εικόνας διάλυσης που φαίνεται να ‘χουν τα ποδοσφαιρικά πράγματα. Φέτος η κατάσταση είναι αποκαρδιωτική. Η ΑΕΚ στα αζήτητα, ο ΠΑΟ ψάχνεται, ο ΠΑΟΚ βασανίζεται απ’ το παρελθόν του. Για τον Πλατανιά Χανίων θα δείξει ο χρόνος.

Επαγγελματίες στα λόγια κι ανώνυμες εταιρίες στα χαρτιά. Δεν είναι η κρίση που έφερε στο προσκήνιο αυτά τα προβλήματα, σέρνονταν και σέρνονται δεκαετίες. Παράγοντες, πολιτευτές, οπαδοί, ένα κουβάρι πίσω από τις χρωματιστές φανέλες, που κάποτε αντιπροσώπευαν κι άξιζαν κάτι πιο σημαντικό από χορηγούς, στημένα και στοιχήματα. Τότε που τα ελληνικά γήπεδα γέμιζαν από φιλάθλους, από οικογενειάρχες και παιδιά. Τότε που στις ταράτσες γύρω απ’ τα γήπεδα κρεμνιόντουσαν σαν σταφύλια οι τζαμπατζίδες τα Κυριακάτικα απογεύματα.

Τώρα τα τηλεοπτικά δικαιώματα κι η ΟΥΕΦΑ κάνουν παιχνίδι κι όχι οι φανέλες κι οι ποδοσφαιριστές. Πακτωλός εκατομμυρίων επενδύεται σ’ αυτό λαϊκό σπορ, στο βασιλιά των ομαδικών αθλημάτων. Τεράστια συμφέροντα και καριέρες στηρίζονται και στηρίζουν τις συλλογικές διοργανώσεις. Πίσω απ’ τη λάμψη των προβολέων και την αίγλη της δημοσιότητας έχει δημιουργηθεί και λειτουργεί ένας ολόκληρος κόσμος από εταιρείες, διαφημίσεις, στοιχήματα. Ο αγώνας είναι καταναλωτικό προϊόν, οι διοργανώσεις πακέτα.

Τώρα πρέπει να πληρώσω για να δω από την τηλεόραση την ομάδα που μ’ αρέσει. Πρέπει να πληρώσω για να δω ζωντανά ελληνικό ποδόσφαιρο. Τα πακέτα είναι μοιρασμένα κι αν δεν γίνω συνδρομητής πίτσα και μπύρες δεν ξαναέχει στον καναπέ.

Όλα άλλαξαν. Ο Βαλβέρδε χώρα, ο Μιραλάς ομάδα, ο Χολέμπας θέση. Ακόμα κι ο Σωτηρακόπουλος για τις ανάγκες του champions league άλλαξε κανάλι. Μόνο ο Ολυμπιακός έμεινε γι' αυτή τη διοργάνωση κι εφέτος στα ίδια.

Καλά που δεν πήρα νόβα.

Foto: NOVASPOR.GR