Τα ψέματα τελειώσανε.

Αν ο πρωθυπουργός ζούσε σε άλλη χώρα από τους κ.κ. Βενιζέλο και Κουβέλη, θα μπορούσε κανείς να κατανοήσει την αργοπορημένη και βιαστική συνάντησή τους, στο παραπέντε κυριολεκτικά από την νέα άφιξη της τρόικα στη χώρα. Επειδή όμως κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει, είναι απορίας άξιο, πώς γίνεται να κανονίζονται και να πραγματοποιούνται συσκέψεις την ώρα που οι ρόδες του αεροπλάνου που φέρνει στη χώρα τους εκπροσώπους των δανειστών ακουμπάνε σχεδόν στο διάδρομο προσγείωσες του Ελευθέριος Βενιζέλος, οι πολιτικοί αρχηγοί της τρικομματικής κυβέρνησης να συσκέπτονται για ν’ αποφασίζουν ποιες θα είναι οι προτάσεις που θα διατυπωθούν.

Τόσο δυσεπίλυτα ήταν τα εναλλακτικά σενάρια και τόση δυστοκία υπήρξε επί τόσες μέρες για τη διαμόρφωση των τελικών προτάσεων; Ασφαλώς όχι, αλλά είναι τόσο το μέγεθος της ασυνεννοησίας και των τακτικισμών μεταξύ των κυβερνητικών εταίρων, που ακόμα κι αυτή την έξωθεν καλή μαρτυρία θυσιάζουν προκειμένου να διεκδικήσουν ο καθένας για λογαριασμό του τη θεαματικότερη επίδειξη φιλολαϊκών αισθημάτων και κοινωνικής ευαισθησίας.

Κρίμα.

Ακόμα δυσκολεύονται να μπούν στο «πετσί του ρόλου», να κατανοήσουν και να συμπεριφερθούν ως κυβέρνηση. Τα μικρά υπουργικά βιλαέτια κι οι επιμέρους αναλογικοί συσχετισμοί σε φορείς και υπηρεσίες αρκούν ως φαίνεται για να φαίνεται ότι λειτουργεί το κράτος, ότι η διοίκηση δουλεύει κι υπηρετεί με συνέπεια κι αποτελεσματικότητα την επίτευξη των στόχων του μεσοπρόθεσμου.

Νομίζουν.

Είναι από διμήνου γνωστό ότι οι εισπρακτικοί στόχοι του προϋπολογισμού απέχουν πολύ από εκείνους που σχεδιάστηκαν. Το ίδιο γνωστό είναι ότι γενικότερα κι ο προϋπολογισμός του κράτους ήδη έχει πολλούς κωδικούς κοκκινισμένους κι είναι μόλις Απρίλιος. Ο μήνας που ήταν γνωστό, ότι η τρόικα θα επέστρεφε για να κλείσει τις σημαντικές εκκρεμότητες του Μαρτίου, αλλά κι ο μήνας που το πιθανότερο θα έβαζε τέλος σ’ όλες τις ψευδαισθήσεις και τις φαντασιώσεις της κυβέρνησης. Ψευδαισθήσεις για τακτοποίηση με ψέματα του θέματος των δημοσίων υπαλλήλων, της είσπραξης του «χαρατσιού» με τους λογαριασμούς της ΔΕΗ, το ΦΠΑ στην εστίαση. Μόνο ψεύτης δεν θα ήταν αυτός ο Απρίλης για της τρόικα.

Ψέματα τέλος.

Με ψεύτικα επιχειρήματα προσήλθαν στη σύσκεψη οι αρχηγοί. Με ψέματα επιχειρείται ν’ αντιμετωπιστούν σημαντικά ζητήματα και να ληφθούν κρίσιμες αποφάσεις για το μέλλον της χρηματοδότησης της χώρας. Κρύβοντας τις κόκκινες γραμμές –λες κι είναι καθρεφτάκια για τους ιθαγενείς– στις τσέπες θα βγουν σε λίγο για να φλυαρήσουν μπροστά στις κάμερες τις αδιαπραγμάτευτες θέσεις τους και να επιδείξουν με λιγότερη ή περισσότερη διακριτικότητα τις κόκκινες γραμμές που τοποθέτησαν στις μεταξύ τους συζητήσεις.

Στάχτη στα μάτια.

Το ξημέρωμα κι οι επόμενες μέρες θα δείξουν πώς κονιορτοποιούνται «ισοδύναμα» και πώς αντιμετωπίζουν πλέον την περίπτωσή μας οι δανειστές. Μπορεί κάποιοι από την αντιπολίτευση να βαυκαλίζονται για –τάχαμου– τρυκ και παιχνίδια επικοινωνιακά, κουκουλώνοντας έτσι με λόγια κούφια την ένδεια και την παταγώδη αποτυχία των πολιτικών τους απόψεων, αλλά ο κρύος ιδρώτας θα λούσει σύγκορμους όλους τους κυβερνητικούς ομοτράπεζους συνομιλητές της τρόικα από αύριο. Οι στάχτες και τα πυροτεχνήματα μπορεί να καταναλώνονται με άνεση στη χώρα μας, αλλά δεν παράγουν κανέναν αποτέλεσμα θεαματικό για τους δανειστές και –προπαντός– παράγουν μόνο αέρα κοπανιστό που δεν αγοράζεται από κανέναν.

Νέα μέτρα.

Μια απειλή μόνο μπορεί ν’ αφυπνίσει την κυβέρνηση κι αυτό το γνωρίζουν άριστα σ’ όλη την οικουμένη από Βρυξέλλες μέχρι Νέα Υόρκη και Ουάσιγκτον. Αυτή την απειλή κουβαλάνε στους χαρτοφύλακές τους οι κ.κ. Τόμσεν κ.λπ., την απειλή για νέα μέτρα, νέες περικοπές, νέους φόρους. Αυτή την ώρα που όλη η κοινωνία είναι κολλημένη με την πλάτη στους τοίχους των γκισέ της εφορίας και τραπεζών, αυτή την ώρα που η ανεργία χτυπάει όχι μόνο κόκκινο, αλλά την πόρτα εκατοντάδων χιλιάδων νοικοκυριών, αυτή την ώρα που μισθοί και συντάξεις έχουν βυθιστεί αύτανδροι στα απύθμενα νερά του ελλείμματος. Αυτή την ώρα, τα «νέα μέτρα» είναι η μόνη απειλή που θεωρούν ως το μοναδικό μέσο για να κινητοποιήσουν και να αφυπνίσουν το ως τώρα υποτονικό κι ασύνδετο κυβερνητικό σχήμα

Πανικός.

Ναι, ως δια μαγείας θα εξαφανιστεί η «Κυπρολογία» και τα συμπαραμαρτούντα από το προσκήνιο. Η τρικομματική κυβέρνηση θα αναγκαστεί –ελπίζουν– να προσγειωθεί επιτέλους στη χώρα. Με τη «φωτιά στα μπατζάκια» υπουργοί και παρατρεχάμενοι θ’ αναγκαστούν να καταλάβουν ότι τα «καλά λόγια» τελείωσαν, οι αβρότητες κι οι χαριεντισμοί έλαβαν τέλος. Τρεις μήνες από τη μεγάλη δόση κι εφόσον η κατάσταση –μετά την αρχική ευφορία– ξαναγύρισε σ’ ένα ατέλειωτο πήγαιν’ έλα, σ’ ένα απίστευτα νεφελώδες και σκοτεινό τέλμα. Οι διαρθρωτικές αλλαγές ούτε ακούγονται ούτε βλέπονται κι οι όποιες μικροδιευθετήσεις υποτάσσονται κι υποχωρούν μπρος στη λογική να μη «σπάσουν αυγά» –πολλά τουλάχιστον. Ως φαίνεται, μέχρι το Πάσχα κάποιοι θ’ αναγκαστούν να περάσουν του Χριστού τα Πάθη, γιατί αν δεν τα καταφέρουν, ούτε ανασχηματισμός θα τους διασώσει, ούτε άρον – άρον ιδιωτικοποιήσεις, ούτε τίποτε. Τα αυγά φέτος τα σπάνε, δεν τα βάφουν.

Πλαίσιο υπάρχει.

Επιτέλους, με το «πιστόλι στον κρόταφο», αυτό το πλαίσιο που έχουν ψηφίσει θ’ αναγκαστούν να προσαρμόσουν, να συνδιαμορφώσουν, να συμφωνήσουν και να εφαρμόσουν οι κ.κ. Σαμαράς, Κουβέλης και Βενιζέλος. Μπρος στην απειλή για νέα μέτρα, θ’ ανακαλύψουν ως δια μαγείας και τα σημεία συμφωνίας και τις πολιτικές και τα μέσα. Θα το πράξουν με σύνεση και συνέπεια, εφόσον γνωρίζουν πολύ καλά, ότι αν τολμήσουν κι επιλέξουν –εξαιτίας της μέχρι σήμερα αβελτηρίας και του μικροκομματικού υπολογισμού τους– τη λύση «νέα μέτρα», τα μόνα «μέτρα» που ενδεχομένως θα υπάρχουν πλέον, θα είναι εκείνα που θα τους χωρίζουν από την πτώση.

Ο Απρίλης αυτός έχει μόνο αλήθειες, κανένα ψέμα. Τα ψέματα τελειώσανε. Το ίδιο και τα μικροκομματικά πήγαιν' έλα. Ελπίζουμε να το διαισθάνονται όσοι τούτη την ώρα συνεδριάζουν.


Φωτο: Andrzej Radka