Δεν μίλησε κανείς στον κύριο Σαμαρά για την «απογραφή»; ‘Η μήπως δεν τον αφορά εφόσον την εποχή εκείνη έκανε το αγροτικό του έξω από το κομματικό μαντρί;
Λοιπόν, σύντροφοι, μ’ έχει πιάσει μια κάποια ανησυχία τώρα που μας ενημέρωσαν, ότι τελείωσε η συναίνεση. Ανησυχώ σφόδρα για την εικόνα μας. Τι άραγε θα σκέφτονται οι «αγορές» χωρίς την «πλάτη» του κυρίου Σαμαρά ή πώς θα νοιώσουν οι ευρωπαίοι που δεν διερευνούμε και τα εθνικά δάνεια της Επανάστασης του 1821;
Βλέπετε την εποχή της συναίνεσης όλα έβαιναν καλώς σ’ αυτόν τον καθημαγμένο τόπο και η «τυχερή» -κατά τον κύριο Σαμαρά- κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου είχε παραλάβει μια ανθούσα οικονομία κι ένα καλοκουρντισμένο κρατικό μηχανισμό, δεν είχε ν’ αντιμετωπίσει άδεια ταμεία, υπέρογκα χρέη, τη Eurostat, τα spreads, τις κερδοσκοπικές επιθέσεις.
Κάποιος δεν βρέθηκε να πει στον κύριο Σαμαρά, ότι η συναίνεση ασφαλώς και δεν είναι λευκή επιταγή ή γραμμάτιο, η άρση της όμως, η ημερομηνία λήξης με άλλα λόγια, αν δεν σχετίζεται με διαφωνία για προφανείς πολιτικούς λόγους ή για την προστασία του δημοσίου συμφέροντος, την καθιστά έωλη, προσχηματική και ψευδεπίγραφη;
Δεν έχει ανάγκη ο τόπος από δήθεν image makers και κάλπικες συναινέσεις, η ουσιαστική συναίνεση παρέχεται αυτή τη στιγμή στην κυβέρνηση από τον φιλότιμο ελληνικό λαό, την εικόνα της θα ξαναφτιάξουν μαζί όλοι εκείνοι που τελικά καλούνται να πληρώσουν και τα σπασμένα της πεντάχρονης διακυβέρνησης του τόπου απ’ τη Νέα Δημοκρατία.
Αυτή τη συναίνεση πρέπει να κεφαλαιοποιήσει τάχιστα η κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου και με σοβαρότητα, υπευθυνότητα και θάρρος, να πραγματοποιήσει τις αναγκαίες πολιτικοκοινωνικές τομές, ώστε ν’ αποκτήσει και πάλι η χώρα στο διεθνές προσκήνιο την εικόνα και τη θέση που της αξίζει, αλλά κι η πολίτες της την πληγωμένη τους αξιοπρέπεια.
Λοιπόν, σύντροφοι, μ’ έχει πιάσει μια κάποια ανησυχία τώρα που μας ενημέρωσαν, ότι τελείωσε η συναίνεση. Ανησυχώ σφόδρα για την εικόνα μας. Τι άραγε θα σκέφτονται οι «αγορές» χωρίς την «πλάτη» του κυρίου Σαμαρά ή πώς θα νοιώσουν οι ευρωπαίοι που δεν διερευνούμε και τα εθνικά δάνεια της Επανάστασης του 1821;
Βλέπετε την εποχή της συναίνεσης όλα έβαιναν καλώς σ’ αυτόν τον καθημαγμένο τόπο και η «τυχερή» -κατά τον κύριο Σαμαρά- κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου είχε παραλάβει μια ανθούσα οικονομία κι ένα καλοκουρντισμένο κρατικό μηχανισμό, δεν είχε ν’ αντιμετωπίσει άδεια ταμεία, υπέρογκα χρέη, τη Eurostat, τα spreads, τις κερδοσκοπικές επιθέσεις.
Κάποιος δεν βρέθηκε να πει στον κύριο Σαμαρά, ότι η συναίνεση ασφαλώς και δεν είναι λευκή επιταγή ή γραμμάτιο, η άρση της όμως, η ημερομηνία λήξης με άλλα λόγια, αν δεν σχετίζεται με διαφωνία για προφανείς πολιτικούς λόγους ή για την προστασία του δημοσίου συμφέροντος, την καθιστά έωλη, προσχηματική και ψευδεπίγραφη;
Δεν έχει ανάγκη ο τόπος από δήθεν image makers και κάλπικες συναινέσεις, η ουσιαστική συναίνεση παρέχεται αυτή τη στιγμή στην κυβέρνηση από τον φιλότιμο ελληνικό λαό, την εικόνα της θα ξαναφτιάξουν μαζί όλοι εκείνοι που τελικά καλούνται να πληρώσουν και τα σπασμένα της πεντάχρονης διακυβέρνησης του τόπου απ’ τη Νέα Δημοκρατία.
Αυτή τη συναίνεση πρέπει να κεφαλαιοποιήσει τάχιστα η κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου και με σοβαρότητα, υπευθυνότητα και θάρρος, να πραγματοποιήσει τις αναγκαίες πολιτικοκοινωνικές τομές, ώστε ν’ αποκτήσει και πάλι η χώρα στο διεθνές προσκήνιο την εικόνα και τη θέση που της αξίζει, αλλά κι η πολίτες της την πληγωμένη τους αξιοπρέπεια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Καλοπροαίρετα