ΚΛΕΙΣΤΗ ΒΟΥΛΗ: ΕΚΛΟΓΕΣ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ

Το κατήγγειλαν όλα τα κόμματα της Αντιπολίτευσης, το ανέδειξε το ΠΑΣΟΚ και το υποστήριξε με σθένος ο Γιώργος Παπανδρέου τόσο στις δηλώσεις του, όσο και μπροστά στο ενθουσιώδες ακροατήριο της Κοζάνης, το εσπευσμένο κλείσιμο της Βουλής με την αιφνιδιαστική απόφαση του πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή την Παρασκευή το βράδυ είναι ενέργεια πρωτοφανής για την πρόσφατη κοινοβουλευτική ιστορία του τόπου.

«Είναι πρόβλημα η βούληση της κυβέρνησης να διεξαχθούν οι ευρωεκλογές με καθαρούς πολιτικούς όρους;» αναρωτήθηκε με επιτηδευμένη αφέλεια στη Θεσσαλονίκη ενώπιον της εκλογικής του βάσης ο Πρωθυπουργός. Λες και δεν είναι αυτονόητο, ότι για ένα Πρωθυπουργό που ασκεί τις αρμοδιότητές του σεβόμενος το δημοκρατικό πολίτευμα, το Σύνταγμα και τους κοινοβουλευτικούς θεσμούς, μια πρωτοβουλία προς την κατεύθυνση αυτή θα αποτελούσε τίτλο τιμής. Ποιον προσπαθεί επομένως να ξεγελάσει ο κύριος Καραμανλής, όταν διατυπώνει αυτά τα παραπλανητικά ερωτήματα, τη στιγμή που, με την αιφνιδιαστική επιλογή του να κλείσει άρον – άρον τη Βουλή, απέδειξε πόσο υπολήπτεται και σέβεται τη δημοκρατία, το Σύνταγμα και τους θεσμούς που διέπουν τη λειτουργία της κυβέρνησης και των οργάνων του κράτους. Με την προκλητική του απόφαση ο κύριος Καραμανλής, γύρισε με υπεροψία την πλάτη στην εμβρόντητη και πελαγοδρομούσα από τις κυβερνητικές του αποφάσεις κοινωνία, επιδεικνύοντάς της με περισσή αλαζονεία την απόφασή του να διατηρηθεί όπως – όπως στην εξουσία, με οποιοδήποτε τίμημα και κόστος, ηθικό, πολιτικό, οικονομικό.

«Έχει ξανασυμβεί να κλείσει η Βουλή», ψελλίζουν με θράσος δεξιά κι αριστερά τα εντεταλμένα κυβερνητικά παπαγαλάκια. Ας παρακολουθήσουμε, λοιπόν, τις ημερομηνίες διενέργειας των Ευρωεκλογών σε συνδυασμό με τα σχετικά Προεδρικά Διατάγματα διακοπής των εργασιών της Βουλής, όπως δημοσιεύθηκαν στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως:

Ευρωεκλογές 1984: Διενεργήθηκαν στις 17 Ιουνίου και η Βουλή διέκοψε τις εργασίες της στις 18 Μαΐου (ΦΕΚ 66/Α).

Ευρωεκλογές 1989: Διενεργήθηκαν στις 18 Ιουνίου ταυτόχρονα με τις βουλευτικές εκλογές, οπότε η Βουλή εκ των πραγμάτων έπρεπε να κλείσει, γεγονός που συνέβη στις 11 Μαΐου (ΦΕΚ 119/Α).

Ευρωεκλογές 1994: Διενεργήθηκαν στις 12 Ιουνίου και η Βουλή δεν έκλεισε.

Ευρωεκλογές 1999: Διενεργήθηκαν στις 13 Ιουνίου και η Βουλή διέκοψε τις εργασίες της στις 28 Μαΐου (ΦΕΚ 109/Α).

Ευρωεκλογές 2004: Διενεργήθηκαν στις 13 Ιουνίου και η Βουλή δεν έκλεισε.

Ευρωεκλογές 2009: Διενεργούνται στις 7 Ιουνίου και η Βουλή έκλεισε στις 9 Μαΐου (ΦΕΚ 72/Α).

Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας κρύβεται ουσιαστικά πίσω από δύο περιπτώσεις διακοπής των εργασιών της Βουλής το 1984 και το 1999. Αποσιωπά όμως την πραγματικότητα, ότι τότε η διακοπή γινόταν για διάστημα δύο ή τριών εβδομάδων κι επανερχόταν αμέσως μετά σε λειτουργία η Ολομέλεια του Σώματος, ενώ τώρα η Βουλή δεν διέκοψε απλώς για λίγες μέρες τις εργασίες της, αλλά κήρυξε τη λήξη της τρέχουσας συνόδου με αποτέλεσμα η Ολομέλεια να συγκληθεί –όπως ορίζει το Σύνταγμα– με τη νέα σύνοδο, τον προσεχή Οκτώβριο.

Η καταπάτηση του Συντάγματος και της νομιμότητας –εφόσον οι κοινοβουλευτικοί θεσμοί έχουν πέσει από μήνες στον κάλαθο των αχρήστων– είναι προφανής, επιλέχτηκαν ως λύση διάσωσης της κυβέρνησης, ώστε να κατορθώσει να κερδίσει μια μικρή ακόμα χρονική πίστωση για την παραμονή της στην εξουσία. Το βίαιο κλείσιμο της Βουλής διευκολύνει τη Νέα Δημοκρατία όχι μόνο να παραγραφούν και να μην διερευνηθούν οι περιπτώσεις σκανδάλων στελεχών της που ελέγχονται από τη δικαιοσύνη, αλλά προπαντός να φαίνεται στα χαρτιά, ότι διαθέτει την εμπιστοσύνη –βλέπε πλειοψηφία– της Βουλής.

Αν αυτό δεν είναι συνταγματική εκτροπή, τότε ας μας αναφέρει κάποιος συνταγματολόγος –αλήθεια πού έχουν εξαφανιστεί όλοι αυτοί οι κατά τα άλλα λαλίστατοι επιστήμονες;– ποια είναι;

Σ’ αυτές τις περιπτώσεις ο μόνος αρμόδιος να κρίνει είναι ο ελληνικός λαός, στον πατριωτισμό του οποίου επαφίεται η τήρηση του Συντάγματος. Τώρα πλέον, η ψήφος στις Ευρωεκλογές πρέπει ν’ αποχτήσει για κάθε σκεπτόμενο πατριώτη εθνική σημασία και νόημα…

Ως τον Οκτώβριο τι άραγε θα ‘χει απομείνει όρθιο;