Κατεβαίνω στο Χαλάνδρι.

Κατεβαίνω στο Χαλάνδρι. Η Χαϊμαντά από τότε που ήταν ακόμα πηγμένη στα παρκαρισμένα αυτοκίνητα είχε κάποιες γωνιές που στέγαζαν το μεράκι, το ενδιαφέρον και τον επαγγελματισμό ανθρώπων της αγοράς, του εμπορίου. Οι πεζοδρομήσεις έδωσαν άλλον αέρα στο εμπορικό κέντρο, κινείσαι με ευκολία, χαζεύεις τις βιτρίνες με άνεση, μπορείς να σταθείς να πεις δυο κουβέντες με κάποιον γνωστό που θα τύχει να συναντήσεις. Εκεί μπορείς να βρεις, αλλά και στην Ανδρέα Παπανδρέου και στους γύρω από το κέντρο δρόμους, τα πάντα, υπηρεσίες και προϊόντα, το ακριβό και το προσιτό, το μοδάτο και το πιο κλασικό. Εξαρτάται τι ψάχνεις, ρούχο ή παπούτσι, καθημερινό ή για πιο επίσημα, τηλέφωνο ή βιβλίο; Δε συζητάμε πλέον για το φαγητό και τη διασκέδαση. το Χαλάνδρι προσφέρει –όχι μόνο στην περιοχή του κέντρου– εξαιρετικές ευκαιρίες για ψυχαγωγία και διασκέδαση. Ψάξε έναν οδηγό και θα καταλάβεις ή καλύτερα, έλα και θα διαπιστώσεις ιδίοις όμμασι.

Μπορεί ο «Κανάρης» να μην υπάρχει πια στην πλατεία, αλλά πάντα μου θυμίζει το σημείο αυτό την πρώτη γνωριμία με τον κυρ-Αλέκο. απογευματάκι Κυριακής μετά το ποδόσφαιρο. Με τον Ρομαίν Αργυρούδη είχε μακρινή συγγένεια γι’ αυτό συμπαθούσε έκτοτε και τον Ολυμπιακό. Δε μιλήσαμε τότε γι’ αυτό. Με την κόρη του παντρευτήκαμε μετά από δυο χρόνια στον Άγιο Νικόλαο. Για εκείνην και για μένα ήταν κι η κουβέντα μας, για τη σχέση μας, για το μέλλον, για τη νέα μας ζωή. Τα μπλε λεωφορεία ανηφόριζαν ακόμα την Αγίας Παρασκευής κι οι ταξιτζήδες έκαναν πιάτσα μπροστά στην πλατεία. Χαρούμενες παιδικές φωνές ακούγονταν από την παιδική χαρά κι οι γύρω θαμώνες συζητούσαν φωναχτά και χειρονομούσαν για τον Ανδρέα μ' ενθουσιασμό ή έτσι τουλάχιστον νόμιζα.

Η πλατεία και το Χαλάνδρι κι η ζωή ήταν αλλιώς. Όλα άλλαξαν, όλοι αλλάξαμε, άλλα για καλό κι άλλα όχι. Ο χώρος όμως εξακολουθεί να αποπνέει κάτι από το άρωμα και την ευωδιά που τον έχει ποτίσει η ιστορία του και τον έχει ζυμώσει ο ανθρώπινος μόχθος. Αυτή την αίσθηση απολαμβάνω σήμερα όταν βρίσκομαι για έναν καφέ ή κάποιο μεζέ εκεί γύρω στην πλατεία. Δεν ξέρω αν μπορείς να το καταλάβεις, αλλά είμαι σίγουρος, ότι αν βρεθείς εκεί σίγουρα θα το νοιώσεις, ότι αυτή η πλατεία –που δεν είναι όμως κι ακριβώς πλατεία με την τυπική έννοια του όρου– σου προσφέρει απλόχερα κάτω απ’ τους ίσκιους την αύρα και τη θετική της ενέργεια. Είναι η πλατεία Χαλανδρίου, τελεία.

Τώρα που στα πεζοδρόμια εκεί γύρω θα στηθούν τα προεκλογικά κιόσκια κι οι καρέκλες θα γεμίσουν σιγά – σιγά με τους «συνήθεις ύποπτους» των δημοτικών εκλογών και των κομμάτων, η πλατεία θα πάρει τα χρώματα της επικαιρότητας, θ’ αποχτήσει μιαν άλλη γιορταστική θαρρείς όψη. Φέτος, μάλιστα, θα πέσει και του Αγίου Κωσταντίνου παραμονές εκλογών κι η πολιτική ατμόσφαιρα θα πάρει και κάτι απ’ την κατάνυξη και τη θρησκευτική έξαρση της μέρας. Πανηγύρι, γιορτή ναι! Δίπλα στους πάγκους με τα φυλλάδια συνδυασμών κι υποψηφίων, οι πάγκοι των μικροπωλητών με τα παιχνίδια και τα καλούδια. Για όλα τα γούστα.

Τι εποχές έχουμε ζήσει τέτοιες μέρες σ’ αυτή την πλατεία με τον αείμνηστο τον Πέρκιζα, με τον Κώστα τον Πατακό, με τα άλλα τα «παιδιά» από τα δεξιά ή τ’ αριστερά. Τι αντιπαραθέσεις, τι εντάσεις, αλλά και τι πανηγυρισμούς και χαρές. Με τον καιρό εκτονώθηκαν, προσγειωθήκαμε. Με την οικονομική κρίση αναθεωρήσαμε, απογοητευτήκαμε, θυμώσαμε, χαθήκαμε. Συναντιόμαστε και μοιάζουμε ξένοι. Μέχρι χτες μοιραζόμασταν ιδέες, απόψεις, σχέδια, προτιμήσεις, την ίδια παρέα, το ίδιο τραπέζι. Σήμερα είμαστε μοιρασμένοι. Η πλατεία όμως εξακολουθεί να μας χωράει όλους. Όπου κι αν καθίσεις, ό,τι κι αν προτιμήσεις να πάρεις, με όποια παρέα κι αν επιλέξεις να συναναστραφείς και να διασκεδάσεις, η πλατεία είναι ο κοινός τόπος, μπορεί να γίνει κι ο κοινός προορισμός για αύριο. Η πλατεία μπορεί να μας μαζέψει.

Μπορεί η πλατεία Χαλανδρίου να μην είναι όπως άλλοτε, εντούτοις εξακολουθεί να είναι «η πλατεία» όλων μας, το σημείο αναφοράς μας, κι αυτό μπορεί και πρέπει να μας ενώνει, να μας κινητοποιεί, να μας εμπνέει. Εκεί πρέπει και πάλι να συναντηθούμε. όποια διαδρομή κι αν στο μεταξύ ακολουθήσαμε, απ’ όποιο δρόμο κι αν διαλέξουμε να κατεβούμε. Θα σε βρω στην πλατεία. Κατεβαίνω στο Χαλάνδρι.

Photo: Red Ballon 3