Η τρόικα γράφει τις προγραμματικές δηλώσεις

Αυτή τη στιγμή η τρόικα «υπαγορεύει» τις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης.

Όλη αυτή η συζήτηση που γίνεται κι όλα όσα γράφονται δεξιά κι αριστερά για τάχα ισοδύναμα μέτρα, εφεδρείες, συγχωνεύσεις, αξιολογήσεις και άλλες εύηχες ιδέες για την παράκαμψη των όρων του μνημονίου θ’ αποδειχτούν όχι μόνο όνειρα θερινής νυκτός, αλλά αφελείς σκέψεις του στυλ «λέμε και καμιά μαλ… για να περνάει η ώρα».

Επειδή αποδείξαμε ως χώρα σε κάθε ευκαιρία και με κάθε δυνατό τρόπο, ότι όχι μόνο κάνουμε ότι δεν αντιλαμβανόμαστε το μέγεθος των αλλαγών που θα πρέπει να γίνουν στο κράτος, αλλά «βγάζουμε και γλώσσα» σ’ όποιον τολμά να επισημαίνει τις ανειλημμένες υποχρεώσεις μας, έφτασε η ώρα να καταστεί σαφές, ότι αν αυτό το καλοκαίρι δεν «πάρουν φωτιά» όχι τα δάση, αλλά όλες οι δημόσιες Υπηρεσίες, εξαιτίας των αλλαγών που θα επιβληθούν εδώ και τώρα, η τρόικα θ’ αποχωρήσει και δεν πρόκειται η επόμενη επίσκεψη των επικεφαλής της να πραγματοποιηθεί ούτε τον άλλο μήνα.

Πιθανόν κάποιοι να το επιδιώκουν αυτό, νομίζοντας ότι επιτέλους έφτασε η ώρα ν’ απαλλαχτούμε απ’ αυτούς τους διόλου ευχάριστους επισκέπτες. Φευ, από το μόνο που σίγουρα θα κινδυνεύουμε ν’ απαλλαγούμε θα είναι η επόμενη δόση του δανείου.

Εκβιασμός; Σίγουρα, αλλά έχουν τούτη την ώρα σημασία οι λέξεις; Και το πόση σημασία δεν έχουν πλέον οι λέξεις έχει αξία να το διαπιστώσουμε και να το χωνέψουμε, γιατί επί δυο και πλέον μήνες τα πολιτικά μας κόμματα δεν επιδίδονται σε καμιάν άλλη πολιτική δράση ή μη μόνον στην αναζήτηση της προσφορότερης λέξης ως προς την αλλαγή του μνημονίου. «Κατάργηση», «αναδιαπραγμάτευση», «απαγκίστρωση», «καταγγελία» μερικές μόνο από τις λέξεις που πρόχειρα ανακαλούνται στη μνήμη.

Θεωρίες και εικοτολογίες, κυβερνητικές συμφωνίες και δημοσιογραφικές πληροφορίες δίχως τους «ξενοδόχους», θα πάνε περίπατο, όχι για να πάρουν καθαρό αέρα στις εξοχές, αλλά προς τον κάλαθο των αχρήστων –ή άλλως της τηλεοπτικής κατανάλωσης.

Από αύριο το βραδάκι θ’ αρχίσουμε να συνειδητοποιούμε, ότι η τρόικα δεν έχει έρθει για διακοπές, ούτε για επίσκεψη φιλοφρόνησης στον ασθενούντα πρωθυπουργό. Ήρθε για ν’ αποτιμήσει έργα και δράσεις, ήρθε για ν’ αξιολογήσει την υλοποίηση του μεσοπρόθεσμου και την επίτευξη των επιμέρους στόχων του. Για δουλειά έχουν έρθει οι άνθρωποι κι εκείνοι που τους έστειλαν θέλουν να ξέρουν πού πηγαίνουν τα λεφτά τους. Αν κάποιος βρίσκει παράλογη αυτή την απαίτηση είναι τυχερός, γιατί προφανώς δεν έχει βρεθεί ποτέ στη δυσάρεστη θέση να του χρωστάει κακοπληρωτής.

«Μα, είχαμε εκλογές» θα αντιτείνει καλοπροαίρετα –πάντα– κάποιος απ’ τα μέρη μας. Τέλεια! Αν είναι έτσι –μπορεί να πει κάποιος άλλος πιο πονηρεμένος– δεν χρειάζεται να καταγγείλουμε κανένα μνημόνιο, αρκεί κάθε δυο-τρεις μήνες να κάνουμε εκλογές, ώστε να παγώνουν όλα, εκτός φυσικά από την καταβολή των δόσεων εκ μέρους των δανειστών.

Δεν είναι σοβαρά πράγματα αυτά.

Αυτή τη στιγμή η αναμέτρηση που εξελίσσεται στη χώρα μας δεν συμβαίνει μεταξύ κυβέρνησης και τρόικα. Είναι η μάχη απ’ τη μια των δυνάμεων που επιδιώκουν ν’ αλλάξουν όλα όσα σχετίζονται με το κράτος και το ρόλο του στην ανάπτυξη της οικονομίας και της κοινωνίας κι απ’ την αντίθετη πλευρά όλων όσων πασχίζουν, αγκιστρωμένοι με τον έναν ή τον άλλο τρόπο στο κράτος, να ματαιώσουν την οποιαδήποτε πρόοδο και να ακυρώσουν όποια πολιτική στοχεύει στον περιορισμό ή την περικοπή των προνομίων τους. Η τρόικα είναι ο καταλύτης κι όχι ο αντίπαλος ή ο επιδιαιτητής αυτής της αναμέτρησης.

Αυτό που επί δύο χρόνια αποφεύγουμε όπως ο διάολος το λιβάνι, θα το λουστούμε καλοκαιριάτικα κι αντί να δροσιστούμε θα τσουρουφλιστούμε.

Μια ευκαιρία έχουν οι φίλτατοι συνομιλητές της κυβερνητικής τρόικα (κ.κ. Λαζαρίδης, Σκανδαλίδης και Χατζησωκράτης) ν’ αποτυπώσουν στο κείμενο των προγραμματικών τη γλώσσα της αλήθειας. Να μη διστάσουν ν’ απευθυνθούν ενωτικά στο λαό επισημαίνοντας όχι τι έχουμε να χάσουμε ή τι διακυβεύεται αν αποτύχει αυτή η κυβέρνηση στο έργο της, αλλά το πόσα έχουμε όλοι να κερδίσουμε αν κατορθώσουμε να βάλουμε σε τάξη και σειρά το κράτος μας. Να απευθυνθούν όχι για να φοβίσουν –περίσσεψε ο φόβος προεκλογικά– αλλά για να χαράξουν μια ξεκάθαρη γραμμή, που θα φανερώνει ανάγλυφα και γλαφυρά τον κοινό παρανομαστή της προσπάθειας που μας καλούν από κοινού να καταβάλουμε.

Η τρόικα έχει από καιρό συγγράψει τις «προγραμματικές» της δηλώσεις, τα δεδομένα κι οι κόκκινες γραμμές της είναι ξεκάθαρα κι ευδιάκριτα. Ας ελπίσουμε, ότι η «δική» μας τρόικα θα τις λάβει σοβαρά υπόψη της, θ’ αναλάβει με θάρρος τις κυβερνητικές της ευθύνες, θα σημάνει πανεθνικό προσκλητήριο ανασηκώνοντας πρώτη τα μανίκια και δεν θα επιχειρήσει με κουτοπονηριές και τεχνάσματα να ξεγλιστρήσει στα βατά νερά του εφησυχασμού και των ανέξοδων λύσεων.

Αν κι αυτή τη φορά διστάσουν και κρυφτούν πίσω απ’ το δάχτυλό τους, μετά είναι που δεν θα ξέρουν πού να κρυφτούν, όχι απ’ την τρόικα, αλλά απ’ τον λαό...

Foto: BriefingNews