Κυβέρνηση θερινών διακοπών.

Θα 'χεις καταλάβει ότι δεν είμαι από κείνους που με τη μία ισοπεδώνουν τα πάντα. Ψάχνω στα γεγονότα και τις καταστάσεις μια λογική –κατ' εμέ πάντα– εξήγηση ή ερμηνεία, αναζητώ κάποια βαθύτερα αίτια από εκείνα που η πρώτη εντύπωση ή η αντίδραση της στιγμής προκαλεί. Θα μου πεις «γιατί τα γράφεις όλα αυτά;» γι' αυτό σπεύδω να σου απαντήσω, ότι τα γράφω γιατί συμφωνώ μαζί σου, πως ο ανασχηματισμός είναι «για τα πανηγύρια», τα πρόσωπα –τα περισσότερα τουλάχιστον– που για πρώτη φορά υπουργοποιούνται είναι κατώτερα των περιστάσεων ή ενδεχομένως κι ακατάλληλα. Δεν θα βγω φόρα παρτίδα όμως να το «κάνω βούκινο», σ' αυτό έγκειται κι η προηγούμενη διευκρίνησή μου.

Αν θέλουμε να γράφουμε και να λέμε για τα «πώς;» και το «ποιος» αυτού του ανασχηματισμού μπορεί να γράφουμε και να μιλάμε ώρες ή πάλι μπορεί να το κλείσουμε με μια-δυο λέξεις –αν είμαστε βιαστικοί ή λακωνικοί– όπως: «Χάλια», «αηδίες», «τα ίδια», ή «νέα πνοή», «νέο ξεκίνημα» κ.ο.κ. Τα πρόσωπα ασφαλώς απηχούν τις προθέσεις του πρωθυπουργού, κατά την πάγια άλλωστε ορολογία «ο ανασχηματισμός είναι προνομία του εκάστοτε πρωθυπουργού», αλλά από μόνα τους τα πρόσωπα μόνο μικρές ψηφίδες αποτελούν στο τεράστιο παζλ του κρατικού μηχανισμού και του πολυδαίδαλου συστήματος διακυβέρνησης.

Δεν θα περιμένω, λοιπόν, κανένα αποτέλεσμα για να κρίνω, εφόσον με τις ίδιες του τις επιλογές ο ίδιος ο πρωθυπουργός σηματοδότησε πού περιμένει να γίνει κάτι. Οικονομία, βεβαίως, σε κεντρική και περίοπτη θέση κι από 'κει και πέρα κάτι από εργασιακά, ολίγη από δημόσιες επενδύσεις και δημόσια διοίκηση και μια σταλιά από τουρισμό. Η ανάπτυξη, η παιδεία, η υγεία, η ασφάλεια και τα συναφή μπορούν να περιμένουν, δεν χάθηκε δα κι ο κόσμος αν η εθνική άμυνα περιορίζεται στις μεταθέσεις και τις αποστρατείες ή η εθιμοτυπία αναλώνεται σε μεταθέσεις και τοποθετήσεις πρέσβεων επί τιμή ή εκ προσωπικοτήτων. Κι από την άλλη το τηλέφωνο του Υπ.Εσ. θα είναι νυχθημερόν ανοιχτό, λίγο είναι κι αυτό για την αποκέντρωση και την αυτοδιοίκηση; Δεν παρέλειψα την ενημέρωση. Ενσυνείδητα δεν αναφέρθηκα και στο σημείο αυτό θ' ανοίξω μια παρένθεση. Γιατί μας ξενίζει η τοποθέτηση της κυρίας Βούλτεψη; Μήπως γιατί θα βρίσκεται περισσότερες ώρες απ' ότι πριν στους δέκτες μας; Ερωτώ: Υπάρχει περισσότερο;

Πίσω από τα ονόματα και πέρα από τη σημειολογία που μόνο τα ευφάνταστα ΜΜΕ επινοούν και αναμεταδίδουν, η κατάσταση εξακολουθεί να σηματοδοτείται από τις ίδιες πολιτικές και ν' ακολουθεί πανομοιότυπες κατευθύνσεις, όπως πριν τις 25 του περασμένου Μάη. Σε λίγο τη σκυτάλη θα πάρει η συζήτηση για το Μουντιάλ και θ' ακολουθήσουν οι καλοκαιρινές διακοπές. Ξέρεις πότε θα ξανακοιτάξουμε ημερολόγιο; Τότε που θα σκεφτούμε αν η 28η Οκτωβρίου φτιάχνει τριήμερο. Μέχρι τότε στο παρασκήνιο θα εξελίσσεται η συζήτηση για την τύχη του χρέους, για την τύχη μας, δηλαδή επί της ουσίας, η οποία μάλλον θα «δει» το φως της δημοσιότητας με τις πρώτες ψύχρες του φθινόπωρου κι αν όλα έχουν εξελιχθεί κατ' ευχήν, θα πάρει και πανηγυρικό χαρακτήρα λόγω και της εθνικής επετείου. Α! Παρολίγον να μου ξεφύγει, ότι κατά τον Αύγουστο με τις παχιές τις μύγες και με τη βοήθεια –παραδοσιακά– της Παναγιάς θα κάνουμε μια στάση στους «πρώτους» που θ’ απογειωθούν μαζί με τις περισσότερες από τις βάσεις –κατά τα φαινόμενα– των περιζήτητων σχολών.

Μέσα σ’ όλα, η συζήτηση για το μέλλον και την ανασυγκρότηση της κεντροαριστεράς θα μεταφερθεί στις παραλίες κι όλα αυτά που επί μήνες και χρόνια μας ταλανίζουν θ΄αρχίσουν να λύνονται στα λόγια, μεταξύ μιας ζαριάς στο τάβλι ή ενός ούζου με –ή άνευ, δεν έχει σημασία– μεζέ. Τα υπουργεία θα φύγουν για διακοπές κι οι ομάδες εργασίας σε διαδοχικές συναντήσεις με τις γραβάτες χαλαρές, τις μανσέτες αναδιπλωμένες και τα air condition στο φουλ θα επεξεργάζονται λύσεις επί χάρτου και σενάρια για το νέο φορολογικό νομοσχέδιο. Το πλεόνασμα θα έχει γίνει καπνός –ελπίζω όχι και κάποια από τα εναπομείναντα δάση–και η τρόικα θα το σκέφτεται να επιστρέψει μετά τις αυστηρές συστάσεις του κυρίου αντιπροέδρου.

Κυβέρνηση θερινών διακοπών προέκυψε γι’ αυτό δεν έχει σημασία η ενασχόληση με πρόσωπα και σημειολογίες. Το μήνυμα των εκλογών κλείστηκε καλά σε μπουκάλι, αυτούσιο και μ’ όλα τα ποσοστά του στο ακέραιο, και παραδόθηκε άθικτο στα γαλανά νερά του Αιγαίου(;) Θα αρμενίζει ανέμελα ωσότου, μετά από κάποιους –λίγους ή πολλούς μικρή πλέον σημασία έχει– μήνες, όταν εκλογές προκύψουν, ν’ ανασυρθεί και πάλι για να ερμηνευτεί από τους ειδικούς και τα μερομήνια, αν έχει ο λαός αυτός τους άρχοντες που του αρμόζουν ή αν και δίχως κάποιους στο τιμόνι, καταφέρνει στην Ιστορία ν’ αρμενίζει, δίχως πυξίδα, δίχως γνώση και δίχως συνεννόηση, μα μ’ ένα καλοκαίρι που αιώνες τώρα έρχεται καταγάλανο, ηλιόλουστο, ανέμελο, αλλά κι εφτάψυχο.