ΜΕ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΣΤΟ ΛΙΜΑΝΙ

Το προσεχές Σαββατοκύριακο ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου κι οι υπουργοί του ΠΑΣΟΚ θα καταθέσουν στη Βουλή τις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησής τους. Μέσα από αυτές θα οριοθετηθούν πλέον οι άξονες που θα κινηθούν οι πολιτικές και ταυτόχρονα θα εξειδικευτούν κατά το δυνατόν οι κατευθύνσεις και προτεραιότητες στους επιμέρους τομείς.

Ουσιαστικά από τη Δευτέρα θ’ αρχίσει να παράγεται πολιτικό έργο και να δρομολογούνται οι αναγκαίες αποφάσεις για την αντιμετώπιση των προβλημάτων που άφησε πίσω της η Νέα Δημοκρατία. Κι είναι τόσα πολλά τα ανοιχτά μέτωπα, που η νέα κυβέρνηση χρειάζεται όσο τίποτε άλλο αποτελεσματικό συντονισμό και ανοιχτούς διαύλους επικοινωνίας.

Κρίσιμο είναι να γίνει αντιληπτό, ότι τα χρονικά περιθώρια –η περίοδος χάρητος όπως λέγεται κατά παράδοση– είναι αρκετά και σίγουρα πολύ περισσότερα απ’ όσα υπολογίζονταν πριν τις εκλογές κι ασφαλώς οι πρώτες κινήσεις κι οι πρώτες εξαγγελίες συνέβαλλαν σ’ αυτό. Καταστροφικό θα είναι αν επικρατήσει η λογική του εδώ και τώρα ανοίγουμε όλα τα μέτωπα μαζί κι οι υπουργοί αρχίσουν να διαγκωνίζονται για το ποιος θα πρωτοστατήσει σε καινοτομίες και ανατροπές. Χρόνος υπάρχει, χρόνος για χάσιμο με παλινωδίες και πισωγυρίσματα δεν υπάρχει.

Εξίσου σημαντικό είναι να λειτουργήσει η νέα κυβέρνηση σαν ομάδα εργασίας κι όχι μόνο σαν ομάδα εξουσίας. Αν ευοδωθεί η προσπάθεια ανοίγματος του κράτους και της δημόσιας διοίκησης στην κοινωνία. Αν γίνουν συμμέτοχοι της κυβερνητικής προσπάθειας και στελέχη καριέρας του κρατικού μηχανισμού και αποφευχθούν οι λογικές των κλειστών πολιτικών γραφείων με τους πολυάριθμους συμβούλους και τους ποικιλώνυμους παρατρεχάμενους, τότε θ’ ανοίξουν οι κλειστοί από χρόνια δίαυλοι επικοινωνίας μεταξύ της κοινωνίας και της πολιτικής ηγεσίας του τόπου και θα ξαναγεννηθεί η χαμένη σχέση εμπιστοσύνης κράτους -πολίτη.

Η λυδία λίθος όμως του όλου εγχειρήματος για την αποτελεσματική και συγχρονισμένη διακυβέρνηση, στήνεται κατ’ αρχήν αυτές τις μέρες με το ξεκαθάρισμα των αρμοδιοτήτων μεταξύ των υπουργείων που συγχωνεύτηκαν κι άλλαξαν δομή. Προσπάθεια που εκ των ων ουκ άνευ πρέπει να διακρίνεται για το σχεδιασμό, τον ορθολογισμό, τη συνέπεια κι την ισορροπία της. Αφετέρου η εμβάθυνση κι επέκταση της προσπάθειας με τη σταδιακή αναδιοργάνωση των δημοσίων υπηρεσιών –ως συνέπεια κατ’ αρχήν της συγχώνευσης των υπουργείων– που με τη σειρά της θ’ απελευθερώσει και θ’ αξιοποιήσει έμψυχο δυναμικό και μέσα, που σε αρκετές περιπτώσεις μέχρι τώρα υποαπασχολούνται.

Εξυπακούεται, ότι στην προσπάθεια αυτή οι εργαζόμενοι θα πρέπει να είναι απαραιτήτως συμμέτοχοι και συνεργάτες και ως εκ τούτου οι δημόσιοι υπάλληλοι κι οι άλλοι εργαζόμενοι θα πρέπει να θεωρούνται εκ προοιμίου τα αναγκαία μέσα υλοποίησης του στόχου κι όχι αυτός καθαυτός ο στόχος για την υλοποίηση της αναδιοργάνωσης. (Κάποιες ειδήσεις π.χ. που βλέπουν το φως της δημοσιότητας σχετικά με σκέψεις για περικοπές επιδομάτων αστυνομικών που φρουρούν επωνύμους, προκειμένου ν’ αναγκαστούν να επιστρέψουν στις υπηρεσίες τους, μάλλον στοχεύουν προς την αντίθετη κατεύθυνση).

Σε κάθε περίπτωση, από αυτό το Σαββατοκύριακο το ΠΑΣΟΚ και ο Γιώργος Παπανδρέου με τις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης χαράζουν τη νέα ρώτα της χώρας. Τα αμπάρια του καραβιού είναι άδεια από πραμάτεια, αλλά φουλ από σαβούρα και έρμα. Όλοι ξέρουμε ότι αυτό το ταξίδι δεν θα μας οδηγήσει στην ανακάλυψη της Αμερικής, προσδοκούμε όμως κι ελπίζουμε να μας πάει με σταθερότητα, ηρεμία και ασφάλεια στο λιμάνι που ο καθένας μας θα μπορεί ν’ αναζητήσει τα όνειρά του. (Προσοχή στο λιμάνι του Πειραιά απεργούν οι λιμενεργάτες!)