Κατσαρόλες και κουτάλες...

Δεν ξέρω αν πρέπει να κλάψω ή να σκάσω –στην κυριολεξία– απ’ τα γέλια. Σίγουρα, αυτά που διαδραματίζονται τους τελευταίους μήνες στο επίπεδο της διακυβέρνησης είναι τις περισσότερες φορές –όταν δεν απογοητεύουν, εξοργίζουν ή προκαλούν– για χοντρά, πολύ χοντρά γέλια. Όχι ότι στην αντιπολίτευση και δη την αξιωματική τα πράγματα είναι καλύτερα, αλλά –εν πάση περιπτώσει– οι αστοχίες και οι «γκέλες» που συμβαίνουν εκεί δεν έχουν –προς το παρόν τουλάχιστον– τις δραματικές επιπτώσεις των αστοχιών και των λαθών της κυβέρνησης.

Ποιος θα μου το ‘λεγε, ότι η αριστερά των κινημάτων, των πλατειών και των διεκδικήσεων, θα αντιδρούσε και θα προσπαθούσε να λοιδορήσει και να συκοφαντήσει το «παραιτηθείτε». Ποιος θα περίμενε αριστερά στελέχη και πρωτοκλασάτα ονόματα του ΣΥΡΙΖΑ να ασχολούνταν και να επιχειρούν ν’ αμαυρώσουν με δηλώσεις τους την προγραμματισμένη για την Πέμπτη 15 Ιουνίου συγκέντρωση ενάντια στην ακολουθούμενη κυβερνητική πολιτική.

Τι παράνομη, τι κατευθυνόμενη, τι «κατσαρόλας», τι «του ‘Αδωνι»! Σιγά σύντροφοι του ΣΥΡΙΖΑ και της κυβέρνησης, αφήστε και κανέναν άλλον να προκόψει, μονά – ζυγά δικά σας; Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς από τις «αυθόρμητες» κινητοποιήσεις και διαδηλώσεις τα χρόνια του αντιμνημονιακού αγώνα σας: Τις «αυθόρμητες» ασχήμιες των αγανακτησμένων μπροστά στη Βουλή; Την «αυθόρμητη» διάλυση της παρέλασης της 28^ης Οκτωβρίου το 2011; Τα «αυθόρμητα» σπασμένα πεζοδρόμια; Τους «αυθόρμητους» τραμπουκισμούς, προπηλακισμούς και τραυματισμούς; Την ατέρμονη πολιτική αστάθεια κι εκλογολογία; Το μίσος και το διχασμό που καλλιεργήθηκαν και γιγάντωσαν πάνω στις δικές σας «αυταπάτες»;

Για όλη αυτή την πολιτική αλητεία είχατε μιαν δικαιολογία κι έναν –μισό έστω ανάμεσα στα μισόλογα– λόγο συμπάθειας ή συμπαράστασης, τώρα σαν ξίνισαν όλα; Τώρα που ο στόχος επετεύχθη κι η διακυβέρνηση της χώρας βρίσκεται στα χέρια σας θυμηθήκατε νόμους και Συντάγματα; Τώρα σας πονά και σας κόφτει η συναίνεση ή η ανοχή της αντιπολίτευσης; Τώρα σας ενδιαφέρει το μέλλον του τόπου και το αύριο της Ελλάδας; Τώρα θα πρέπει οι αντιπολιτευόμενοι να καταθέσουν τις προτάσεις τους; Τώρα που τα μνημόνια έχουν την υπογραφή και τη δική σας σφραγίδα; Τώρα θα πρέπει όλοι να εκπληρώσουμε ευσυνείδητα τις υποχρεώσεις μας προς το κράτος, να καταβάλουμε τους φόρους, ν’ ανεχτούμε τις ανατιμήσεις, να πληρώσουμε τέλη, διόδια και εισιτήρια;

Πού ήσασταν τόσον καιρό, ρε σύντροφοι; Πού βρισκόσασταν από το ’11 κι ύστερα, όταν δεν καταφέρναμε μέρα να ηρεμήσουμε και ν’ ανασυνταχθούμε σαν χώρα από τις διαδηλώσεις, τις πορείες, τις αποχές, τις καταλήψεις και τις απεργίες; Τώρα θυμηθήκατε ότι φταίνε οι προηγούμενοι; Και ‘σεις που ήσασταν για να τους εμποδίσετε; Πού βρισκόσασταν όταν «η χούντα δεν τελείωσε το ‘73»; Πού ήσασταν το 1981; Το ’85; Το ’89; Α! Είχατε τα άσυλα και τις καταλήψεις, ενώ το 2000 και το 2004 προείχε η καταγγελία των «προϋπολογισμών λιτότητας» κι οι διαδηλώσεις στη ΔΕΘ και την Κλαυθμώνος για αυξήσεις μισθών και συντάξεων.

Συμψηφισμούς δεν κάνω, σύντροφοι, αλλά μπορεί όλοι μαζί να μην τα φάγαμε, όλοι όμως είμαστε συνυπεύθυνοι. Τι ηθικό πλεονέκτημα και πράσιν’ άλογα; Την ίδια κι απαράλλαχτη ρώτα ακολουθάτε με αυτούς που καταγγέλλετε απαξιωτικά ως «προηγούμενους». Εσείς, μάλιστα, είστε και περισσότερο ανάλγητοι και άδικοι από αυτούς, γιατί στις πολιτικές σας ξεδιάντροπα ακολουθάτε στυγνά κομματικά –«ταξικά» τα ονομάσατε για να τσιμπάνε οι αδαείς– κριτήρια κι όχι κοινωνικά δίκαια κι αναλογικά. Εσείς είστε και λιγότερο δημοκράτες –για να μην πω φασίστες– αφού όχι μόνο δεν ανέχεστε αντίλογο και διαφωνία, όχι μόνο εκβιάζετε προκλητικά τους διαύλους ενημέρωσης και περιορίζετε την αντικειμενική πληροφόρηση, αλλά ξεσηκώνεστε κι εξανίσταστε ακόμα και με το «παραιτηθείτε»!

Έσταξε η ουρά του γαϊδάρου αν ξεσαλώσουν ένα απόγευμα κι οι «μένουμε Ευρώπη». Εσείς δηλαδή, ρε λάτρεις του «ΟΧΙ», πού μένετε; Στα Άνω Πετράλωνα; Σιγά μην φεύγατε δηλαδή, απ’ τις Βρυξέλλες^. είναι τόσο γλυκά τα ευρώ, τα προγράμματα, οι επιδοτήσεις, τα ΕΣΠΑ, είναι τόσο γλυκιά η εξουσία^. κάτι ξέρουν οι ΠΑΣΟΚοι που μαζικά συστεγάζονται στο κόμμα σας, δε τους ρωτάτε ή –μάλλον– τι να ρωτήσετε, εσείς το είχατε το θέμα της διακυβέρνησης, σαν έτοιμοι από καιρό, ούτε φροντιστήρια, ούτε τίποτε δεν χρειαστήκατε.

Αντί να ψάχνετε, λοιπόν, ονόματα και διευθύνσεις των διοργανωτών της συγκέντρωσης «παραιτηθείτε», τολμώ να σας παρακινήσω, ν’ ανακρούσετε πρύμνη και να κοιτάξετε –αν μπορείτε– να κυβερνήσετε με κάποιον τρόπο αυτό τον δόλιο τόπο. Αν δεν μπορείτε, μαζευτείτε, συσκεφτείτε με τους συνεταίρους των ΑΝΕΛ κι αποφασίστε, αν όχι να παραιτηθείτε, ν’ αφήσετε τον αναγκαίο τουλάχιστον χώρο για να λειτουργήσουν οι θεσμοί κι η δημοκρατία.

Το Σύνταγμα, που όψιμα σκεφτήκατε κι επικαλείστε σχεδόν καθημερινά, δίνει λύσεις, αυτό –σύμφωνα με όλα τα υφιστάμενα δεδομένα– θα ήταν και το καλύτερο για όλους.

Photo: iefimerida