Σε πείσμα των δημοσκοπήσεων, που ήθελαν την πλειοψηφία να μη θέλει τις εκλογές, εφόσον αυτές τελικά προέκυψαν, φαίνεται να πλειοψηφεί σταθερά πλέον η προτίμηση των περισσότερων πολιτών προς εκείνους που έκαναν όλο αυτό το διάστημα πώς και πώς προκειμένου αυτές να διεξαχθούν. Είναι προφανές απ’ αυτή την εξέλιξη, ότι η κυρίαρχη αντίληψη μέσα στην κοινωνία, θεωρεί πως, είτε γινόντουσαν, είτε όχι εκλογές, επί της ουσίας οι πολιτικές είναι δεδομένες κι οι αλλαγές που πρόκειται να επέλθουν οριακές. Όποια κυβέρνηση κι αν προκύψει με άλλα λόγια, θα κληθεί και θ’ αναγκαστεί εκ των πραγμάτων ν’ ακολουθήσει τους βασικούς άξονες που υπαγορεύουν οι ευρωπαϊκές συμφωνίες κι οι υφιστάμενες δανειακές συμβάσεις.
Ευκαιρίας δοθείσης ένεκα εκλογών, λοιπόν, οι περισσότεροι πιστεύουν, ότι δεν θα ήταν διόλου άσχημο να δοκιμάσουν να ζήσουν και πάλι κάποιες από τις όμορφες πτυχές του Ελληνικού μύθου. Γιατί είναι πράγματι γοητευτικό να θεωρείς τον εαυτό σου ρυθμιστή και στο επίκεντρο των ευρωπαϊκών εξελίξεων. Γιατί είναι όντως ελκυστικό να πιστεύεις, ότι είσαι σε θέση να καθορίσεις αποφασιστικά το πλαίσιο και τις προϋποθέσεις της πανευρωπαϊκής συνεργασίας. Γιατί είναι θαυμάσιο να νομίζεις, ότι είσαι σε θέση με την πειθώ ή και με την μαγκιά σου, να επιβάλεις μονομερώς τους όρους των σχέσεων και των συνεργασιών σου με τα άλλα κράτη και με τα ευρωπαϊκά όργανα.
Αξιοπρέπεια κι ελπίδα αλά Ελληνικά. Γιατί είναι όμορφο να πιστεύεις ότι θα δημιουργηθεί ανάπτυξη και θέσεις εργασίας χωρίς να χρειάζεται προηγουμένως να σχεδιάσεις και να εργαστείς σκληρά για ν’ αντιμετωπίσεις τις αδυναμίες του κράτους. Γιατί είναι υπέροχο να διανέμονται εισοδήματα και να χορηγούνται προνόμια χωρίς να είναι απαραίτητο προηγουμένως να διαμορφωθεί το κατάλληλο παραγωγικό περιβάλλον που θα δημιουργεί και θ’ αξιοποιεί πόρους παράγοντας πλούτο. Γιατί είναι καταπληκτικό να επικαλείσαι την ατομική αξιοπρέπεια αδιαφορώντας αν θα στηρίζεται στην καταστρατήγηση και καταπάτηση της συλλογικής αξιοπρέπειας και συνέπειας σε διεθνείς θεσμούς και συνθήκες. Γιατί είναι βολικό να κυνηγάς με το «έτσι θέλω» την ελπίδα πίσω από αυτοδύναμες λύσεις υπερφίαλων «θα» κι αλαζονικών προϋποθέσεων.
Αλέξη, πες το στον πατέρα σου, πας για πρωθυπουργός. Το παραμύθι έχει όντως όνομα [αλλά και ημερομηνία λήξης].
Αυτή τη λήξη φοβάμαι κι εγώ!
ΑπάντησηΔιαγραφή:)))
Είδα χθες τη συνέντευξή σας στο Mega, δυστυχώς όχι ως το τέλος Ευάγγελε. Φοβούμαι φευ πως τα έχετε κάνει ρημαδιό και έχετε απωλέσει πλήρως την ταυτότητά σας με συνέπειες καταστροφικές για το μέλλον σας.Ο πολιτικός σας ανταγωνιστής δεν είναι φυσικά ο Γιώργος ή τα λάχανα των Βρυξελλών αλλά ο κ. Θεοδωράκης που κι αυτός δεν ξέρει τι του γίνεται πέρα απο ένα, ότι είναι ο φυσικός διάδοχος του Μ. Ναπολέοντα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια τον Αλέξη μην ανησυχείτε τόχει πει στον πατέρα του με τον τρόπο που ξέρει αυτός. Η δυσκολία σας είναι πως εσείς δεν μπορέσατε να το τσακώσετε πίσω απ' την πόρτα.
Και επιτέλους μην μπερδεύεστε με τα τηλεοπτικά σποτ. Είναι λιγότερα απο τις γραμμές των τρόλεϊ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεσποινίς απο πάνω σωστά φοβάστε τη λήξη. Κι εσείς και οι εντιμότατατοι φίλοι σας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜαρία Λ
Έξυπνο και ουσιαστικό ποστ!...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητέ Ευάγγελε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίδα όλη την συνέντευξή σου στο MEGA.
Δεν θα σταθώ στις απαντήσεις που έδωσες αλλά σε αυτές που δεν μπόρεσες να δώσεις.
Ήταν εμφανής η αγωνία που έχεθι κυριεύσει γιατί ακόμη και το αποτέλεσμα των εκλογών δεν μπορείτε να προβλέψετε.
Νε είστε έτοιμοι για πολλά που δεν μπορείτε να τα δείτε.
Νάσαι καλά.
υπεροχο αρθρο Ευαγγελε! με εξαφρασε απολυτα! ειδικα το τελος του! καλη σου μερα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημερίζω γνωστούς κι αγνώστους και δηλώνω κατηγορηματικά, ότι δεν είμαι "αυτός" ο Ευάγγελος!... (Αν κι εδώ που τα λέμε, δεν θα με χάλαγε κι όλας!!!!)
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν μου επιτρέπεται, εκείνο που θα συνιστούσα είναι υπομονή και ψυχραιμία, μην ξεχνάμε ότι τα δύσκολα είναι μετά τις 25 του μηνός (κι αυτό νομίζω ότι είναι κατανοητό, πως δεν είναι κινδυνολογία), γι' αυτό ας πρυτανεύσει -τουλάχιστον μεταξύ μας- η σύνεση κι η αυτοσυγκράτηση.
Καλή συνέχεια σε όλους!
Βαγγέλη, η οπτική και το σκεπτικό σου νομίζω πως αντανακλά τις σκέψεις μιας μεγάλης μερίδας ανθρώπων που κοιτάζουν το μέλλον με αμφιβολία. Στις επερχόμενες εκλογές όμως, νομίζω πως εκτός των άλλων, θα κριθεί το αν και κατά πόσο οι πρακτικές του παρελθόντος είναι ικανές να βγάλουν τη χώρα από το τέλμα στο οποίο έχει περιέλθει ή αν απαιτούνται πια νέες στρατηγικές και νέες αντιλήψεις ως προς το τι πρέπει να γίνει. Σημειώνω, για την αποφυγή κάθε παρεξήγησης, πως δεν αναφέρομαι συγκεκριμένα σε κανέναν πολιτικό οργανισμό λέγοντας πως απαιτούνται νέες θεωρήσεις των πραγμάτων και νέες στρατηγικές, αλλά στο εσωτερικό όλων των κομμάτων που, νομίζω, πως έχει έρθει η ώρα να αφήσουν πίσω τους τα τετριμμένα (τα οποία άλλωστε έχει διαφανεί πως δεν αποδίδουν) και να σκεφτούν με όρους του σήμερα αλλά και του αύριο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο για τον Αλέξη, και τον κάθε Αλέξη, τον κάθε Αντώνη, τον κάθε Βαγγέλη, Γιώργο κλπ., η θέση και η αξία που θα πάρει δε θα πρέπει να ξεχνάμε πως εξαρτάται ΑΠΟΛΥΤΩΣ από την αξία που εμείς, ο λαός, θα τους δώσουμε.
Την καλησπέρα μου σε όλους!
Είναι μια μεγάλη αλήθεια, αυτό που σωστά επισημαίνεις, Κώστα, και μια μεγάλη ταυτόχρονα και κρίσιμη αλλαγή που δυστυχώς δεν πραγματοποιήθηκε, η μεταρρύθμιση δηλαδή κι ο εκσυγχρονισμός του πολιτικού συστήματος.
ΔιαγραφήΟι κυβερνήσεις και τα πολιτικά κόμματα μεσούσης της κρίσης έριξαν όλο το βάρος στη δημοσιονομική προσαρμογή μέσω περικοπών και μειώσεων δίχως ν' αγγίζουν τα προβλήματα και τις δυσλειτουργίες που αφορούν τον εκδημοκρατισμό, τη διαφάνεια, τη χρηματοδότηση, την εκλογή, την απόδοση ευθυνών και τόσες άλλες σημαντικές και αναγκαίες για την ανανέωση και αναζωογόνηση του πολιτικού βίου και την αξιοπιστία του συστήματος.
Δυστυχώς και κατά την προεκλογική περίοδο τίποτε σχετικά από αυτά τα απολύτως αναγκαία δεν ακούγεται. Πάμε με όρους γνωστούς, δοκιμασμένους και μένει να φανεί αν για μια ακόμα φορά θα είναι και το ίδιο αποτελεσματικοί.
Τι να σου κάνουν μετά κι οι ψηφοφόροι; Δεν ψηφίζουν, μόνο αντιδρούν...
Κυριακή κοντή γιορτή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟλα τα παραμύθια έχουν ημερομηνία λήξης και άσχημο τέλος όπως του Αντωνάκη απ'τα μύρια που λέει καθημερινώς αντί να προβάλει ένα πρόγραμμα του κόμματός του.
Εδώ θα είμαστε να επιπλήξουμε όποια κυβέρνηση βγεί και δεν πράξει αυτά που υπόσχεται.
Η τωρινή κυβέρνηση μόνο τον τρόμο και τον φόβο ξέρει να σπέρνει
μ'αυτόν δεν πρόκειται να πάρει ψήφους!
Καλή ψήφο εύχομαι!
Για να δούμε, zoyzoy, θα κρίνουμε και πάλι εκ του αποτελέσματος. Τότε όμως είναι πάντα πολύ αργά. Τρέχουμε κατόπιν εορτής!
ΔιαγραφήΝα είσαι καλά!
Αυτή τη φορά Ευάγγελε διαφωνώ με το σύνολο του κειμένου σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχω πάρα πολλές αντιρρήσεις αλλά δεν θέλω ούτε να σε στενοχωρήσω ούτε να καταχραστώ το χώρο σου. Επίσης θα ήθελα να ξέρω τι προτείνεις, κάτι το οποίο δεν άφησες να διαφανεί μέσα από το κείμενο.
Να είσαι καλά.
Φίλε Πέτρο, δεν τίθεται θέμα στενοχώριας αν πρόκειται για απόψεις που διατυπόνονται με ευπρέπεια στο πλαίσιο μιας διαδικτυακής επικοινωνίας. Αλλίμονο αν συμφωνούσαμε όλοι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ζητούμενο είναι να μπορούμε μέσα απ' αυτόν τον "διάλογο" να ανταλλάσουμε σκέψεις και να διατυπώνουμε προβληματισμούς, χωρίς δογματισμό και μισαλλοδοξία. Είναι λογικό με τα γραφόμενά μου να μη συμφωνούν τούτη την ώρα οι περισσότεροι συμπολίτες μας. Το δείχνουν άλλωστε κι οι δημοσκοπήσεις.
Δεν θέλω να υποδείξω, απλώς επισημαίνω, ότι ο πολιτικός λόγος κι η επιχειρηματολογία που ακούω απ' αυτόν τον χώρο, δεν μ' έχει πείσει. Διατηρώ σοβαρές επιφυλάξεις, βάσιμες νομίζω, και δεν είμαι από εκείνους που πιστεύουν ότι μετεκλογικά τα πράγματα πέρα απ' τα πρόσωπα δεν πρόκειται ν' αλλάξουν -θεαματικά τουλάχιστον- κι επιλέγουν ΣΥΡΙΖΑ γιατί απηύδησαν κι εξοργήστικαν με τον Σαμαρα και τον Βενιζέλο.
Σαμαράς και Βενιζέλος έχουν ασφαλώς τις δικές τους ευθύνες, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι τα προβλήματα της χώρας μπορούν να λυθούν ως δια μαγείας επειδή έτσι το λένε όπου βρεθούν κι όπου σταθούν τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ.
Χρειάζεται πολύ δουλειά και αλλαγή νοοτροπίας. Πρώτα από εμάς τους πολίτες. Εδώ φτάσαμε η "για πρώτη φορά αριστερά" της παλαι ποτέ απλής αναλογικής να αποκλείει τη συνεργασία και να ζητάει αυτοδυναμία. Κάποιος θα μπορούσε να υποστηρίξει ότι αυτό είναι δείγμα εκφυλισμού κι αλαζονίας της "αριστεράς" πριν ακόμα διαβεί το κατώφλι της εξουσίας.
Λίγες μέρες υπομονή, λοιπόν, και θα δούμε πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα. Ας κάνει καθένας ότι θεωρεί καλύτερο γι' αυτόν και τον τόπο. Κι ας ελπίσουμε κι εκείνοι που θα επιλέξουμε να χειροριστούν τις τύχες μας να δείξουν την υπευθυνότητα και τη συνέπεια που απαιτούν οι καιροί κι οι συνθήκες.
Να είσαι καλά!