Αισθητά λιγότερα είναι φέτος τα σπίτια που έχουν στολίσει τα μπαλκόνια τους με την ευκαιρία των γιορτών. Να οφείλεται άραγε στην οικονομική κατάσταση και στο γενικευμένο κλίμα απογοήτευσης κι απαισιοδοξίας ή μήπως στο ότι ξαφνικά φέτος τα παιδιά μεγάλωσαν απότομα και δεν έχουν το ίδιο ενδιαφέρον για στολισμούς και παιχνίδια;
Όποια κι αν είναι η αιτία, οι γιορτές έφτασαν κι ετοιμαζόμαστε να τις περάσουμε σχεδόν με «σβηστές μηχανές». Θαρρείς κι η πραγματικότητα κι η ζωή καθορίζονται αποκλειστικά και μόνο από ποσοτικά μεγέθη, οικονομικούς όρους και χρηματικά διαθέσιμα.
Ασφαλώς όλα έχουν την τιμή, το μέτρο και το κόστος τους σ’ αυτόν τον κόσμο. Σίγουρα το επίπεδο διαβίωσης διαμορφώνεται αποφασιστικά από την οικονομική κατάσταση. Βεβαίως η βίαιη μεταβολή των κοινωνικών συνθηκών επηρεάζουν καταλυτικά την καθημερινότητα και τη ζωή μας.
Το πόσο ψηλά θα τοποθετηθεί ο πήχης του κοινωνικού status ή το πόσο θ’ αποτιμηθεί η αξία της ποιότητας ζωής είναι σε άμεση συνάφεια με τις συνθήκες και τα πρότυπα που κυριαρχούν, της διάχυτης κουλτούρας δηλαδή, οι οποίες όμως καθορίζονται εν πολλοίς από τον προσανατολισμό και τις κατευθύνσεις των αποφάσεων που λαμβάνονται στο πολιτικό πεδίο.
Η παιδεία, η υγεία, η εργασία, η ασφάλιση, ο μισθός, η σύνταξη, αλλά κι η αντιπροσώπευση, η συμμετοχή, η αποχή, η απεργία, η διαδήλωση, συνιστούν εκφάνσεις του πολιτικού γίγνεσθαι που αντανακλούν το επίπεδο ωριμότητας κι ανάπτυξης ενός λαού και δημιουργούν επιπτώσεις στο σύνολο της κοινωνίας, οι οποίες αφομοιώνονται με τη σειρά τους σύμφωνα με τις αρχές και τις αξίες που την χαρακτηρίζουν.
Απέναντι σ’ αυτούς τους παράγοντες, που έχουν προδιαγράψει το περίγραμμα και το εξωτερικό περιβάλλον στην πορεία προς τη φετινή γιορταστική περίοδο των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς, υπάρχει η δυνατότητα να διαμορφώσουμε μιαν ατμόσφαιρα γιορταστική και χαρούμενη και να νιώσουμε ζεστασιά κι ανθρωπιά, αρκεί να συναισθανθούμε, ότι κυρίαρχο αίτημα των ημερών διαχρονικά δεν είναι μόνο η κάθε λογής και με κάθε τρόπο κατανάλωση, αλλά κι η εσωτερική αναζήτηση κι η διαπροσωπική επικοινωνία και συνάντηση.
Αν συνειδητοποιήσουμε πόσο υπερτιμημένα είναι στο ατομικό μας θησαυροφυλάκιο και στη συλλογική μας συνείδηση η επίδειξη, το ιδιοτελές, το δήθεν, πιθανόν ν’ αμβλυνθεί μέσα μας το συναίσθημα της πίκρας, της αδικίας και της απογοήτευσης. Ίσως κοιτάζοντας κατάματα τον εαυτό μας στον καθρέφτη, αντιληφθούμε ότι το σκάσιμο αυτής της φούσκας δεν οδηγεί στο τέλος του κόσμου, αλλά στο τέλος ενός κόσμου εικονικού, στο τέλος των ψευδαισθήσεων, των ψευδεπίγραφων, των ψευδοπροφητών.
Λιγότερα λαμπιόνια στα μπαλκόνια φέτος. Ε, και; Η χαρά κι η λάμψη των ημερών δεν μετριέται με το πόσα μέτρα φωτάκια έχουν ζώσει το σπιτικό μας. Ας αφήσουμε να μας ζώσει η αγωνία της συνάντησης και της επικοινωνίας με τους άλλους ανθρώπους, με τα αγαπημένα μας πρόσωπα. Ας απελευθερωθούμε απ’ τα «φίδια» που ζώνουν δηλητηριάζοντας την καθημερινότητά μας και τις διαπροσωπικές μας σχέσεις.
Αυτά τα Χριστούγεννα είναι σίγουρα διαφορετικά για όλους μας, μπορούμε να τους δώσουμε όμως ένα ξεχωριστό νόημα, μιαν διαφορετική λάμψη. Η αλληλεγγύη, η συμπαράσταση, η συλλογικότητα έχουν τη δύναμη να μας οδηγήσουν να ζήσουμε αυτές τις γιορτές με αληθινά γιορτινή διάθεση κι ανθρωπιά, μιαν πρωτόγνωρη ανθρωπιά που θα κάνει όλα τα προηγούμενα Χριστούγεννα να μοιάζουν δήθεν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Καλοπροαίρετα